Πορνογραφία ανηλίκων και αντεγκληματική πολιτική

Abstract

«Υπερασπίσου το παιδί, γιατί αν γλιτώσει το παιδί υπάρχει ελπίδα». Η συγκεκριμένη φράση, η οποία αποτυπώθηκε σε Ελληνικό τραγούδι, αποτελεί αξίωμα από αρχαιοτάτων χρόνων έως τη σημερινή εποχή, η οποία χαρακτηρίζεται από τις έννοιες της παγκοσμιοποίησης και της υπερπληροφόρησης. Σχεδόν όλα τα κράτη και οι δημόσιοι-ιδιωτικοί οργανισμοί τους, έχοντας ως βάση το παραπάνω αξίωμα και για την προστασία αυτού, έχουν θεμελιώσει πλήθος νόμων και μηχανισμών, για τη φυσική αλλά και την ηλεκτρονική προάσπιση του. Στην παρούσα διπλωματική εργασία αποτυπώνεται το Παγκόσμιο, Ευρωπαϊκό και Ελληνικό θεσμικό πλαίσιο που ισχύει για μία εκ των ηλεκτρονικών μορφών προστασίας των παιδιών, την πορνογραφία ανηλίκων, καθώς και συγκεκριμένα κενά ή παραλήψεις που παρατηρούνται σε αυτό. Επίσης, από τη μία αναλύονται οι τρόποι δράσης και τα ηλεκτρονικά μέσα που χρησιμοποιούν οι δράστες που παρενοχλούν ανηλίκους μέσω διαδικτύου και από την άλλη, περιγράφονται οι τρόποι αντιμετώπισης των ατόμων αυτών από τις αρμόδιες αρχές επιβολής του Νόμου, καθώς και το θεσμικό οπλοστάσιο αυτών, για την επίτευξη του σκοπού τους. Επιπρόσθετα, γίνεται μία επιστημονική προσέγγιση του φαινομένου της πορνογραφίας ανηλίκων, η οποία αφορά μελέτες και στατιστικά, που αναδεικνύουν τα προφίλ των δραστών και των θυμάτων.