Άγιος Βαλεντίνος, Ο Μυτιληνιός Άγιος

Abstract

Στη παρούσα εργασία γίνεται αναφορά στην παγκόσμια βιβλιογραφία όσον αφορά την εξέλιξη των θεωριών που αφορούν στις παραδόσεις, της εκδηλώσεις φολκλόρ και το θέμα της αυθεντικότητας, την έννοια δώρου, δωρητή και αποδέκτη και των σχετικών συμβολισμών. Μέσα από αυτό το πρίσμα, ακολούθως παρουσιάζεται η Ιστορία της κτίσης και χρήσης της Καθολικής Εκκλησίας της Μυτιλήνης αλλά και ότι γνωρίζουμε εν συντομία για την προσωπικότητα του ιστορικού προσώπου του Αγίου Βαλεντίνου. Έπειτα, γίνεται αναφορά στο πως κατέληξε ο Άγιος Βαλεντίνος να λατρεύεται ως Άγιος του Έρωτα και της Αγάπης ανά τον κόσμο. Στην συνέχεια, αφού περιγράφεται το πως κατέληξαν τα λείψανα του Αγίου στην Μυτιλήνη, αναλύεται ο τρόπος με τον οποίο η τοπική κοινωνία-θρησκευτική και κοσμική-αντιμετώπισαν την λατρεία του Αγίου με ιδιαίτερες εορταστικές και λατρευτικές δράσεις. Γίνεται ειδική μνεία και ανάλυση στον τρόπο που τοπικοποιήθηκε τρόπον τινά ο Άγιος-ως Μυτιληνιός-από τον Καθολικό αλλά και τον Ορθόδοξο κλήρο σε συνεργασία με την τοπική αυτοδιοίκηση ενώ αναλύεται και το πως αυτό το γεγονός αποτέλεσε το επίκεντρο εκδηλώσεων για την ανάδειξη και ποικίλη εκμετάλλευση του Αγίου ως σύμβολο του έρωτα. Με έναν τρόπο που αψηφά σχεδόν προηγούμενες συνήθειες και έθιμα στον τόπο αυτό, επιδιώκεται μάλιστα να δημιουργηθεί μια νέα λατρευτική κουλτούρα με σκοπό κυρίως την οικονομική και τουριστική εκμετάλλευσή του Αγίου Βαλεντίνου. Συμπεραίνεται δε, ότι παρόλο που αυτό το εγχείρημα με τη μορφή Φεστιβάλ, στην αρχή φάνηκε να υλοποιείται με επιτυχία, στην συνέχεια και μέχρι τις μέρες μας παρατηρείται μια φθίνουσα αίγλη αλλά και μείωση στο πλήθος των συμμετεχόντων στον εορτασμό της Εορτής του Αγίου Βαλεντίνου στο νησί. Εκτιμάται ότι δεν είναι προβλεπόμενο το μέλλον αυτού του εορταστικού πλαισίου. Συμπεραίνεται δε, ότι παρόμοια εγχειρήματα εκμετάλλευσης κοινά αποδεκτών συμβόλων είναι λογικό να επαναληφθούν και στο μέλλον σε άλλα κοινωνικά πλαίσια είτε πατώντας πάνω σε παλαιά έθιμα, είτε δημιουργώντας νέα με παρόμοιους σκοπούς χειρισμού των πληθυσμών με αφορμή τον θρησκευτικό τουρισμό.