Τα παιδία παίζει: συμβολικό παιχνίδι στο δημόσιο νηπιαγωγείο και έμφυλες αναπαραστάσεις

Abstract

Μέσα στο σχολική ζωή εκτυλίσσονται καταστάσεις και δράσεις που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ερευνητικά μεθοριακές, όπως για παράδειγμα το παιχνίδι. Θα μπορούσε να μελετήσει κανείς τη διαδικασία ενός παιχνιδιού, ως τελετουργία, ως αντικείμενο μελέτης του υλικού πολιτισμού, ως πεδίο κατασκευής ταυτοτήτων των ατόμων, ως πλαίσιο ψυχαναλυτικών ερμηνειών, ως πεδίο κοινωνιολογικής έρευνας. Λαμβάνοντας υπόψη κατ’ αρχάς την σπουδαιότητα του παιχνιδιού για τα μικρά παιδιά, δευτερευόντως τον χαρακτήρα της παιδικής ηλικίας που είναι ευάλωτος και ευεπηρέαστος, και τέλος τον πολύτιμο χρόνο που περνούν τα παιδιά στην υποχρεωτική εκπαίδευση, το ερευνητικό ενδιαφέρον κινήθηκε γύρω από το παιχνίδι στο σχολικό χώρο. Εστίαστηκε στο συμβολικό παιχνίδι που λαμβάνει χώρα στο Νηπιαγωγείο, μια που σε αυτή τη βαθμίδα το παιχνίδι αποτελεί κατεξοχήν εργαλείο διδασκαλίας στα χέρια του εκπαιδευτικού. Η παρούσα εργασία αποτελείται από δύο μέρη. Το πρώτο αφορά στην παρουσίαση των κύριων θεωριών της κατανάλωσης -ως πρακτικής του Δυτικού κόσμου –και του υλικού πολιτισμού, των θεωριών του κοινωνικού φύλου και των ανθρωπολογικών θεωρητικών προσεγγίσεων του παιχνιδιού των παιδιών. Στο δεύτερο μέρος παρουσιάζεται η επιτόπια έρευνα που έλαβε χώρα σε Ελληνικό δημόσιο νηπιαγωγείο, κατά την οποία επιχειρείται να διερευνηθεί και να ερμηνευτεί το παιχνίδι των παιδιών νηπιακής ηλικίας βάση των παραπάνω θεωρητικών σχημάτων, σε σχέση πάντα με την έμφυλη διάστασή του.