Η τουρκική πολιτική στο Κυπριακό από το 1962 έως το 1967

Abstract

Η παρούσα εργασία περιγράφει την πολιτική που ακολούθησε η Τουρκία στο Κυπριακό ζήτημα κατά την κρίσιμη περίοδο 1962-1967. Βασικός σκοπός της εργασίας αυτής είναι να περιγράψει τα γεγονότα των ετών αυτών και να αναλύσει σε βάθος τις αντιδράσεις της Τουρκίας. Μέσω ελληνικής και ξενόγλωσσης βιβλιογραφίας, περιγράφεται η αλληλεπίδραση της Άγκυρας με την Αθήνα στο Κυπριακό και η σχέση της πρώτης με τις δύο υπερδυνάμεις, ΗΠΑ και ΕΣΣΔ. Ειδικότερα, εκκινώντας από μια σύντομη αναφορά στις συνθήκες Ζυρίχης- Λονδίνου του 1959 και το κυπριακό σύνταγμα, η εργασία προχωρά σταδιακά στο πως εξέλαβε η Τουρκία τα 13 σημεία του Προέδρου Μακάριου, στον ρόλο της στις ενδοκοινοτικές συγκρούσεις του Δεκεμβρίου 1963 και στο πως αντιλήφθηκε την επιστολή Τζόνσον. Επίσης, γίνεται αναφορά στην επιδείνωση των αμερικανοτουρκικών σχέσεων και στην στροφή της πολιτικής της Μόσχας στο ζήτημα της Κύπρου. Τέλος, αναλύονται τόσο οι διμερείς διαπραγματεύσεις και προσπάθειες Τουρκίας- Ελλάδας, όσο και οι προσπάθειες διεθνών οργανισμών, όπως ο ΟΗΕ, για την επίλυση του φλέγοντος ζητήματος του Κυπριακού. Η εργασία καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η Τουρκία φιλοδοξώντας να διχοτομηθεί η Κύπρος, ώστε να διαθέτει ένα ισχυρό έρεισμα στην Μεσόγειο, καιροφυλακτούσε και εκμεταλλεύτηκε με επιδεξιότητα τις αφορμές που της έδωσε η ασυνεννοησία της ελληνικής κυβέρνησης με τον Μακάριο.