Ευρωπαϊκή Τραπεζική Ένωση: προκλήσεις και προοπτικές

Abstract

Η τραπεζική ένωση της ΕΕ συνδυάζει μικρο-και μακροπροληπτική ρύθμιση. Στόχος του είναι να σπάσει τον «βρόχο καταστροφής» μεταξύ τραπεζών και κρατικών χρεών, να προωθήσει τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα και να μετριάσει το επόμενο οικονομικό σοκ για την πραγματική οικονομία της ΕΕ, με το χαμηλότερο δυνατό κόστος για τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και τους φορολογούμενους. Η επιτυχία ή η αποτυχία είναι καθορίζεται από τον τρόπο με τον οποίο η τραπεζική ένωση αντιμετωπίζει τις προκλήσεις στους δύο κύριους πυλώνες της, τον Ενιαίο Εποπτικό Μηχανισμό (SSM) και τον Ενιαίο Μηχανισμό Επίλυσης (SRM). Σύμφωνα με τον SSM, στο νέο εποπτικό της ρόλο, η ΕΚΤ ενδέχεται να υπόκειται σε συγκρούσεις μεταξύ των στόχων της τιμής και της χρηματοοικονομικής σταθερότητας και ο ρόλος του ενιαίου επόπτη μπορεί να είναι μη βέλτιστος. Δύο ρυθμιστικές αρχές θα μπορούσαν να ήταν προτιμότερες και θα απαιτηθεί περισσότερη εστίαση στη λογοδοσία της ΕΚΤ Το ταμείο ενιαίας εξυγίανσης που απορροφά τους κραδασμούς (SRF), το οποίο αποτελεί μέρος του SRM, ενδέχεται να μην έχει την ικανότητα να αντιμετωπίσει μια κρίση μεγέθους του 2008. Ειδικά επειδή η φύση και η σοβαρότητα μιας μελλοντικής χρηματοπιστωτικής κρίσης δεν μπορεί να Ο σχεδιασμός της τραπεζικής ένωσης δεν είναι το αποτέλεσμα θεωρητικών μελετών, αλλά ένας πολιτικός συμβιβασμός για την αντιμετώπιση μιας οξείας κρίσης. Οι θεωρητικές μελέτες που περιλαμβάνονται σε αυτό το έγγραφο δεν υποστηρίζουν την τραπεζική ένωση στην τρέχουσα μορφή της. Ωστόσο, υπάρχει μια καλή πιθανότητα να επιτύχει η Τραπεζική Ένωση της ΕΕ, καθώς η εποπτεία της ΕΚΤ των 123 συστημικά σημαντικών τραπεζών θα πρέπει να περιέχει πιθανές απαιτήσεις στο SRM. Σε περίπτωση κρίσης που είναι πολύ σοβαρή για να απορροφήσει η τραπεζική ένωση με την τρέχουσα ικανότητά της, η κρίσιμη υπόθεση είναι ότι υπάρχει πολιτική βούληση για γρήγορη παροχή νέων πόρων. Το ίδιο ισχύει, εάν προκύψει μια μεγάλη χρηματοπιστωτική κρίση πριν από την πλήρη λειτουργία της τραπεζικής ένωσης.