Η πειρατεία ως απειλή κατά της διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας

Abstract

Η ενασχόληση του ανθρώπου με πειρατικές δραστηριότητες είναι ένα φαινόμενο τόσο παλιό όσο και η ίδια η ναυσιπλοΐα. Τόσο παρελθοντικά όσο και στη σύγχρονη εποχή η πειρατεία αποτελούσε μια εναλλακτική “διέξοδο” απόκτησης κέρδους και τα άτομα που την ασκούσαν έδειχναν αδιαφορία για το ηθικό μέρος της και τα προβλήματα που προκαλεί σε πολλαπλούς τομείς. Ο αξιόποινος χαρακτήρας της πράξης δεν είναι κάτι νέο, εάν σκεφθούμε ότι από την αρχαιότητα οι πειρατές αντιμετωπίζονταν από τα εκάστοτε κοινωνικά συστήματα ως «εχθροί της ανθρωπότητας». Η πειρατεία πέρασε από διάφορα στάδια ανά τους αιώνες, άλλοτε μεγάλης ακμής και άλλοτε όχι τόσο, ακολούθησε διαφορετική εξελικτική πορεία από περιοχή σε περιοχή και διαφορετικές τακτικές δράσης. Παρ’ όλες τις κατά τόπους και κατ’ εποχήν ιδιαιτερότητες ωστόσο, πάντοτε υπήρχαν άνθρωποι που λόγω των κοινωνικοοικονομικών συνθηκών λάμβαναν το ρίσκο της ενασχόλησής τους αυτής, προκειμένου σε πρώτο επίπεδο να βελτιώσουν το βιοτικό τους επίπεδο. Στην παρούσα εργασία η πειρατεία εξετάστηκε υπό το πρίσμα της «απειλής» που μπορεί να αποτελέσει για τη διεθνή ειρήνη και ασφάλεια και ειδικότερα αναλύθηκε σε τρία κεφάλαια. Στο πρώτο εξετάστηκε ιστορικά, έπειτα προσεγγίστηκε πολιτικά και τέλος νομικά και επιχειρησιακά. Αρχικά αναλύθηκε η ιστορική πορεία του φαινομένου από την αρχαιότητα μέχρι και τα τέλη του 17ου αιώνα ενώ στα άλλα δύο η ανάλυση εστίασε στη σύγχρονη εποχή και τις προκλήσεις που έχουν διαμορφωθεί από τα τέλη του 20ου αιώνα μέχρι και σήμερα.