Διερεύνηση της σχέσης αντιληπτού κινδύνου και συναισθηματικής αλληλεγγύης στην ενίσχυση του τουρισμού εν μέσω πανδημίας: η περίπτωση των κατοίκων της Καλαμάτας

Abstract

Λόγω της εξάπλωσης του COVID-19 και των περιορισμών στα διεθνή ταξίδια, δημοφιλείς προορισμοί σε όλο τον κόσμο έχουν βιώσει μια πληθώρα εγχώριων τουριστών. Ανεξάρτητα από τα οικονομικά οφέλη που θα μπορούσαν να αποφέρουν οι τουρίστες, οι κάτοικοι έχουν εκφράσει τις ανησυχίες τους για τους κινδύνους για την υγεία που θα συνοδεύουν τους τουρίστες. Οι κάτοικοι δεν είναι ανθεκτικοί στον κίνδυνο, αλλά η μέχρι σήμερα βιβλιογραφία παραβλέπει τη σημασία του αντιληπτού κινδύνου των κατοίκων που σχετίζεται με τους τουρίστες. Αντιμετωπίζοντας αυτό το ερευνητικό χάσμα, αυτή η μελέτη διερεύνησε τον τρόπο με τον οποίο συσχετίστηκαν ο αντιληπτός κίνδυνος των κατοίκων, η συναισθηματική αλληλεγγύη και η υποστήριξη για τον τουρισμό εν μέσω της πανδημίας. Διαπιστώθηκε ότι ο αντιληπτός κίνδυνος συνδέεται αρνητικά με τη συναισθηματική αλληλεγγύη και την υποστήριξη για τον τουρισμό, ενώ η συναισθηματική αλληλεγγύη έχει θετικό αντίκτυπο στην υποστήριξη του τουρισμού. Επίσης, η συναισθηματική αλληλεγγύη είναι ένας μερικός μεσολαβητής μεταξύ του αντιληπτού κινδύνου και της υποστήριξης για τον τουρισμό.