Ανάλυση της παραγωγικότητας του λεσβιακού ελαιώνα

Abstract

Η Λέσβος είναι ελληνικό νησί στο βορειοανατολικό Αιγαίο. Είναι το τρίτο σε μέγεθος ελληνικό νησί μετά την Κρήτη και την Εύβοια, με έκταση 1.636 τ.χλμ. και ακτογραμμή 371 χλμ. Το νησί έχει πληθυσμό 85.330 κατοίκους. Διοικητικά ανήκει στην Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου και στο Νομό Λέσβου. Βρίσκεται απέναντι από τις Τουρκικές ακτές, δίπλα στον κόλπο του Αδραμυτίου . Έχει 2 κόλπους. Ο μεγαλύτερος είναι της Καλλονής και ο μικρότερος της Γέρας. Στη πρωτεύουσα του νησιού Μυτιλήνη κατοικεί ο κύριος όγκος των κατοίκων του νησιού. . Σημαντικές κωμοπόλεις του νησιού είναι η Αγία Παρασκευή , η Αγιάσος , η Καλλονή, ο Πολιχνίτος και το Πλωμάρι . Κύρια απασχόληση των κατοίκων της Λεσβιακής υπαίθρου είναι η κτηνοτροφία και η ελαιοκομία όπου συγκεντρώνουν το σύνολο σχεδόν της αγροτικής παραγωγής του νησιού. Σε κάποια χωριά και κωμοπόλεις εμφανίζεται επίσης έντονα η αλιευτική δραστηριότητα ( π.χ. Σκάλα Καλλονής ) χωρίς όμως η δραστηριότητα αυτή να μπορεί να συγκριθεί ποσοτικά με την καλλιέργεια της ελιάς και τη κτηνοτροφία. Άλλες αγροτοπαραγωγικές δραστηριότητες που απαντούν στο νησί της Λέσβου είναι η καλλιέργεια ψυχανθών και γλυκάνισου( Λισβόρι), η παραγωγή οίνου και επιτραπέζιων σταφυλιών ( Ανεμώτια-Καλλονή) , τα εσπεριδοειδή(Θερμή) ,τα σύκα (Ερεσός) , τα κάστανα ( Αγιάσος) , η μελισσοκομία ενώ παλαιότερα η υλοτομία των πευκοειδών και η εξαγωγή ρητίνης ήταν επίσης σημαντική δραστηριότητα για περιοχές και οικισμούς που είχαν εύκολη πρόσβαση στο πευκοδάσος.Το κλίμα της Λέσβου χαρακτηρίζεται ως μεσογειακό με μεγάλες περιόδους ηλιοφάνειας ενώ το τοπογραφικό της ανάγλυφο είναι ιδιαίτερα έντονο.