Το ΝΑΤΟ και η κρίση στα Δυτικά Βαλκάνια τη δεκαετία του 1990

Abstract

Το τέλος του Ψυχρού Πολέμου είχε σημαντικές επιπτώσεις στα Βαλκάνια, περιοχή της Νοτιοανατολικής Ευρώπης που χαρακτηρίζεται από διαφορετικούς πολιτισμούς, θρησκείες και προσπάθειες για την συγκρότηση εθνικών κρατών οι οποίες χρονολογούνται από την κατάρρευση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Το τέλος της διπολικής εποχής μετέβαλλε την εξωτερική πολιτική των κρατών, έθεσε νέους προβληματισμούς πολιτικής, ηθικής και νομικής φύσης στη διεθνή κοινότητα και προκάλεσε ερωτήματα σχετικά με την αναγκαιότητα ύπαρξης του ΝΑΤΟ, του αμυντικού οργανισμού που κύριο σκοπό είχε να διασφαλίζει την αποτροπή ένοπλης επίθεσης για τα κράτη μέλη του. Στην παρούσα εργασία μελετάται η πορεία των Δυτικών Βαλκανίων στη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, η κρίση που διήλθαν την μεταψυχροπολεμική εποχή με τις εθνικιστικές συγκρούσεις και τις αλυτρωτικές διεκδικήσεις, τις επεμβάσεις του ΝΑΤΟ, πρώτα στην Βοσνία Ερζεγοβίνη και έπειτα στην περιοχή του Κοσσυφοπεδίου και των ρόλων των διεθνών δρώντων. Τέλος, εξάγονται συμπεράσματα για τους λόγους που έγιναν οι επεμβάσεις αυτές, την νομιμότητά τους και τον ρόλο που διαδραμάτισαν στη δημιουργία των νέων κρατών όπως αυτά διαμορφώθηκαν την κρίσιμη δεκαετία του 1990.

The end of the Cold War had a significant impact on the Balkans, a region of Southeastern Europe characterized by different cultures, religions and efforts to establish nation states dating back to the collapse of the Ottoman Empire. The end of the bipolar era has shifted the foreign policy of states, raised new concerns of a political, moral and legal nature in the international community and raised questions about the necessity of the existence of NATO, the Defence Organisation whose main purpose was to ensure the prevention of an armed attack on its member states. This paper examines the course of the Western Balkans during the Cold War, the crisis they went through in the post-Cold War era with nationalist conflicts and irredentist claims, NATO's interventions, first in Bosnia Herzegovina and then in the Kosovo region and the roles of international actors. Finally, conclusions are drawn on the reasons for these interventions, their legitimacy and the role they played in the creation of the new states as they were formed in the crucial decade of the 1990s.