Αξιολόγηση της επίδρασης της κατάστασης θρέψης στην εξέλιξη της νόσου και στην επιβίωση ασθενών με καρκίνο του μαστού

Abstract

Η κατάσταση θρέψης επηρεάζει την επιβίωση των ασθενών με καρκίνο. Υπάρχουν λίγες μελέτες που διερευνούν το ρόλο της κατάστασης θρέψης στην επιβίωση χωρίς υποτροπή σε γυναίκες με καρκίνο του μαστού, και ακόμη λιγότερες σχετικά με τον αντίκτυπο της υιοθέτησης της Μεσογειακής Διατροφής. Μέθοδοι: Στην παρούσα μελέτη συμμετείχαν 114 γυναίκες, ηλικίας 35-87 ετών, με καρκίνο του μαστού, από τη Λάρισα. Λήφθηκς υπόψιν η ιστοπαθολογική εκτίμηση, και μετρήθηκαν οι ανθρωπομετρικοί δείκτες από εκπαιδευμένη νοσηλεύτρια, ενώ ερωτηματολόγια σχετικά με την κατάσταση θρέψης (Mini Nutritional Assessment), την ποιότητα ζωής σχετιζόμενη με την υγεία (EORTC QLQ-C30), τη φυσική δραστηριότητα (International Physical Activity Questionnaire) και συμμόρφωση με το πρότυπο της Μεσογειακής Διατροφής (Mediterranean Diet Score). Οι συμμετέχοντες παρακολουθήθηκαν έως και 42 μήνες. Αποτελέσματα: Το 74% των ασθενών ήταν υπέρβαρες ή παχύσαρκες, ωστόσο το 4% των γυναικών βρισκόντουσαν σε υποθρεψία, και το 28% βρισκόντουσαν σε κίνδυνο υποσιτισμού. Το 41% ​​των γυναικών είχε καρκίνο σταδίου 1, το 40% είχε καρκίνο σταδίου 2 και το 18% είχε καρκίνο σταδίων 3 και 4. Το 51% των γυναικών είχαν χαμηλή προσκόλληση στη Μεσογειακή Διατροφή (MedDietScore ≤ 26). Το 59,7% των γυναικών είχαν χαμηλή ποιότητα ζωής. Το 55,3% των ασθενών είχαν χαμηλά επίπεδα φυσικής δραστηριότητας και το 22,8% είχαν υψηλά επίπεδα φυσικής δραστηριότητας. Το 19,3% των ασθενών υποτροπίασε εντός 42 μηνών. Η χαμηλή προσκόλληση στη Μεσογειακή Διατροφή σχετίστηκε με χειρότερη κατάσταση θρέψης και η υψηλή προσκόλληση στη Μεσογειακή Διατροφή συσχετίστηκε με μεγαλύτερη επιβίωση χωρίς υποτροπή. Η χειρότερη κατάσταση θρέψης σχετίστηκε με προχωρημένη νόσο και βραχύτερη επιβίωση χωρίς υποτροπή. Η βραχύτερη επιβίωση χωρίς υποτροπή συσχετίστηκε επίσης με φυσιολογικό Δείκτη Μάζας Σώματος, μεγαλύτερο μέγεθος όγκου, πιο προχωρημένο στάδιο νόσου, και χαμηλότερη ποιότητα ζωής σχετιζόμενη με την υγεία και χαμηλά επίπεδα φυσικής δραστηριότητας. Συμπέρασμα: Ο αντίκτυπος της Μεσογειακής Διατροφής στην επιβίωση χωρίς υποτροπή είναι ακόμη υπό διερεύνηση και μελλοντικές μελέτες παρέμβασης πρέπει να επικεντρωθούν στον ρόλο της υιοθέτησης της Μεσογειακής Διατροφής πριν από τη θεραπεία στην επιβίωση και την εξέλιξη της νόσου. Επιπλέον, η παρούσα μελέτη υπογραμμίζει επίσης τη σημασία μιας καλής κατάστασης θρέψης στην εξέλιξη της νόσου και την ανάγκη για διατροφική αξιολόγηση, διατροφική εκπαίδευση και διατροφική παρέμβαση σε γυναίκες με καρκίνο του μαστού.