Ο ρόλος της εκπαίδευσης στην επαγγελματική, κοινωνική και προσωπική ανάπτυξη των εργαζομένων στον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα: μελέτη περίπτωσης στο νησί της Ρόδου

Abstract

Η εργασία εστιάζει στο ότι το άτομο οδηγείται στην εκπαίδευση με συγκεκριμένες προσδοκίες οι οποίες σε μεγάλο βαθμό συμπίπτουν με τους στόχους των εκπαιδευτικών συστημάτων. Όπως είναι γνωστό η εκπαίδευση παρέχεται στο πλαίσιο του εκπαιδευτικού συστήματος πρωτίστως για να βοηθήσει τα άτομα να αποκτήσουν γνώσεις, δεξιότητες και ικανότητες μέσα από οργανωμένα προγράμματα και διαδικασίες διδασκαλίας και μάθησης. Παράλληλα μέσα στο ίδιο πλαίσιο, το άτομο έρχεται σε επαφή με συνομήλικους/ες (συμμαθητές/τριες, συμφοιτητές/τριες) αλλά και με άτομα μεγαλύτερης ηλικίας (εκπαιδευτικούς) που έχουν διαφορετικό ρόλο και θέση. Μαζί τους αναπτύσσει σχέσεις, συνεργάζεται, διδάσκεται, αξιολογείται, αξιολογεί, κοινωνικοποιείται, διαμορφώνει στάσεις και απόψεις. Όλα αυτά αποτελούν για το άτομο μια μεγάλη και μακρόχρονη προετοιμασία -προετοιμασία για την μετέπειτα πορεία του στη ζωή, στην αγορά εργασίας και στην κοινωνία. Η προετοιμασία αυτή καταλήγει να δώσει στο άτομο δύο εφόδια: ένα τυπικό, που είναι ο τίτλος επιτυχούς ολοκλήρωσης των σπουδών, και ένα ουσιαστικό, καθώς οι σπουδές αντανακλούν γνώσεις, δεξιότητες και ικανότητες σημαντικές για να ανταποκριθεί το άτομο στις απαιτήσεις και τις προκλήσεις του επαγγέλματος και της κοινωνίας. Η προσδοκία ικανοποίησης των οικονομικών, κοινωνικών, προσωπικών και αμιγώς γνωστικών αναγκών είναι εμφανής στην αυξημένη ζήτηση η οποία εμφανίζεται σε διεθνές επίπεδο και στη χώρα μας. Το κυνήγι για σπουδές, οι προσπάθειες για εισαγωγή στα πανεπιστήμια, η ζήτηση για συμμετοχή σε μεταπτυχιακά προγράμματα και σε προγράμματα επιμόρφωσης κάθε είδους, ακόμα και η συμμετοχή στην άτυπη μάθηση δείχνει ότι τα άτομα έχουν μεγάλες προσδοκίες από τις σπουδές τους και πιστεύουν ότι αυτές θα τους αποδώσουν οικονομικά, κοινωνικά, προσωπικά και θα τους προσθέσουν γνώση.