Αντιπαραβολική ανάλυση των ρηματικών συστημάτων της ελληνικής, τουρκικής και περσικής και διδακτικές εφαρμογές

Abstract

Βασικός σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι η αντιπαραβολική ανάλυση των ρηματικών συστημάτων της Τουρκικής, της Περσικής και της Ελληνικής. Τα τρία ρηματικά συστήματα αναλύθηκαν ως προς την κλιτική και την παραγωγική τους μορφολογία. Οι δείκτες που πραγματώνουν τις γραμματικές λειτουργίες κάθε γλώσσας εξετάστηκαν και συγκρίθηκαν μέσω των τριών παραμέτρων των Bickel και Nichols (2007): της συγχωνευσιμότητας, της εκφρασιμότητας και της αλλομορφικότητας. Υπό το πρίσμα αυτών των παραμέτρων, αναδείχθηκαν ιδιοσυγκρασιακά χαρακτηριστικά κάθε γλώσσας καθώς και η συνύπαρξη ποικίλων δομών σε κάθε ρηματικό σύστημα. Σε επίπεδο αντιπαραβολής, διαπιστώθηκαν πολλές μορφολογικές διαφορές μεταξύ των ρηματικών συστημάτων της Ελληνικής και της Τουρκικής, ενώ η Περσική παρουσίασε μια αμφίδρομη κίνηση ως προς την ομοιότητα του ρηματικού της συστήματος με τα αντίστοιχα των δύο άλλων γλωσσών. Τα συμπεράσματα της μελέτης κρίνεται πως θα συμβάλουν στην αποτελεσματικότερη ανάπτυξη υλικού και στην καταλληλότερη διδακτική προσέγγιση του ρηματικού συστήματος της Ελληνικής ως Γ2 σε μαθητές/τριες με μητρική γλώσσα την Περσική ή την Τουρκική.