Ο ρόλος της διοίκησης ανθρώπινου δυναμικού στην αποτελεσματική εφαρμογή των αρχών της ολικής ποιότητας στην προσχολική εκπαίδευση του βρετανικού εκπαιδευτικού συστήματος

Abstract

Σκοπός της παρούσας εργασίας ήταν η διερεύνηση του ρόλου που μπορεί να παίξει το τμήμα ανθρώπινου δυναμικού στην εφαρμογή των αρχών της ΔΟΠ στο Βρετανικό ιδιωτικό εκπαιδευτικό σύστημα, εστιάζοντας στην προσχολική εκπαίδευση. Για τους σκοπούς αυτούς, ερωτηματολόγια διανεμήθηκαν σε 64 εργαζομένους σε ιδιωτικά σχολεία προσχολικής ηλικίας στη Βρετανία μέσω διαδικτύου. Η ανάλυση των αποτελεσμάτων έγινε με το λογισμικό SPSS.

Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι οι εργαζόμενοι στην προσχολική εκπαίδευση στη Βρετανία έχουν ιδιαίτερα θετικές απόψεις και στάσεις απέναντι στη λειτουργία του τμήματος ΔΑΔ εντός της σχολικής τους μονάδας. Ειδικότερα, θεωρούν ότι η ΔΑΔ μπορεί να συμβάλει καθοριστικά στη βελτίωση της συνολικής αποτελεσματικότητας και λειτουργίας του σχολείου, καλώντας όλες τις μονάδες εκπαίδευσης να αναθεωρήσουν τη σημαντικότητα του τμήματος HR και να το εντάξουν στις διοικητικές τους διαδικασίες. Οι σημαντικότερες λειτουργίες του τμήματος ΔΑΔ είναι (με σειρά σημαντικότητας): α) διαδικασίες πειθαρχίας και απόλυσης του προσωπικού, β) διαδικασίες επιλογής και πρόσληψης του προσωπικού, γ) εξεύρεση εργαζομένων, δ) εξασφάλιση της ασφάλειας και της ευημερίας του προσωπικού και ε) επένδυση στην εκπαίδευση των εργαζομένων.

Παράλληλα, φαίνεται ότι η ΔΑΔ μπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο και στην αναβάθμιση της ποιότητας των παρεχόμενων εκπαιδευτικών υπηρεσιών, αναδεικνύοντας έτσι τη σχέση ανάμεσα στους όρους HR και TQM. Πιο συγκεκριμένα, η ΔΑΔ συμβάλει: 1) στην εισαγωγή μετρήσιμων μεθόδων / συστημάτων ανάλυσης και διαχείρισης απόδοσης του προσωπικού, 2) στη σύναψη θετικών συνεργατικών σχέσεων μεταξύ υπαλλήλων και διοίκησης και 3) στην επικοινωνία μακροπρόθεσμων και βραχυπρόθεσμων στόχων στους χρήστες τους.

Τέλος, δεν παρουσιάστηκαν διαφοροποιήσεις στις θέσεις και τις στάσεις των συμμετεχόντων ανάλογα με τα δημογραφικά τους χαρακτηριστικά. Μοναδική εξαίρεση ήταν οι απόψεις των διευθυντών που εξέφρασαν πιο θετικές απόψεις απέναντι στη ΔΑΔ σε σχέση με τους άλλους υπαλλήλους, αλλά και πάλι η διαφοροποίηση ήταν μικρή. Η ομοιογένεια των απαντήσεων υπογραμμίζει την καθολική αποδοχή της ΔΑΔ από τους εργαζόμενους στον χώρο της εκπαίδευσης, τονίζοντάς έτσι για ακόμα μια φορά την ανάγκη υιοθέτησης των αρχών του σύγχρονου μάνατζμεντ στην εκπαίδευση.