Το αρχαίο θέατρο/αρχαίο δράμα και η συμβολή του στην τουριστική ανάπτυξη της χώρας: πολιτιστικός τουρισμός(2016-2019)

Abstract

Αρχαίο θέατρο και τουρισμός. Δύο έννοιες τελείως διαφορετικές με μια συγκλίνουσα πορεία στην αναπτυξιακή τροχιά της σύγχρονης Ελλάδας. Πως συνδέεται το αρχαίο θέατρο ένα λαμπρό επίτευγμα του αρχαίου ελληνικού πνεύματος στην ολιστική του προσέγγιση, με ένα σύγχρονο κοινωνικό-οικονομικό φαινόμενο όπως ο τουρισμός, που μετά το 1950 αναδείχθηκε σε έναν από τους ταχύτατα αναπτυσσόμενους και δυναμικούς κλάδους της παγκόσμιας αλλά και της ελληνικής οικονομίας; Αυτή η ιδιαίτερη σχέση και σύγκλιση διερευνάται στην παρούσα διπλωματική εργασία, η οποία εστιάζει στην έρευνα της συμβολής του αρχαίου θεάτρου στην τουριστική ανάπτυξη της Ελλάδας του 20ου και του 21ου αιώνα. Μπορούμε, όμως, να ισχυριστούμε ότι αυτή η σχέση δεν είναι ένα σύγχρονο φαινόμενο. Με διαφορετικές προσλαμβάνουσες, χρονολογείται από την κλασική εποχή και η έρευνά μας καταδεικνύει ότι το αρχαίο θέατρο δύναται να χαρακτηρισθεί ως ένα πολυσήμαντο πολιτιστικό προϊόν της αρχαιότητας. Διότι ως πολιτιστικό προϊόν ήταν θαυμαστό, εξαγώγιμο και ευρέως διαδεδομένο στον τότε γνωστό κόσμο μέχρι τον 1ο αι. π.Χ. Στη συνέχεια περιέπεσε στη σιωπή-λόγω των επικρατουσών κοινωνικοπολιτικών συνθηκών –όχι όμως στη λήθη, οπότε από τον 15ο αιώνα επαναπροσδιορίστηκε, μετεξελίχθηκε αναβίωσε -πάντα σε συνάρτηση με τις εκάστοτε επικρατούσες πολιτικοκοινωνικές συνθήκες- έθεσε τις βάσεις της ευρωπαϊκής δραματουργίας και επιβιώνει μέχρι σήμερα ενταγμένο στις επιταγές της σύγχρονης καλλιτεχνικής δημιουργίας. 1955. Χρονιά-σταθμός. Το αρχαίο θέατρο συνδέεται με τον ελληνικό τουρισμό στο πλαίσιο της ανάληψης από τον Ελληνικό Οργανισμό Τουρισμού, της διοργάνωσης του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, με σκοπό τον εμπλουτισμό του ελληνικού τουριστικού προϊόντος, την προώθηση και την προβολή του στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Το αρχαίο θέατρο παρασταίνεται και πάλι στους χώρους που γεννήθηκε 2.500 χρόνια πριν. Και μόνο αυτή η σκέψη, αυτός ο παραλληλισμός, προκαλεί δέος στους Έλληνες και ξένους επισκέπτες που συρρέουν κατά χιλιάδες στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου και στο Ωδείο Ηρώδoυ Αττικού, προκειμένου να παρακολουθήσουν τον αισχύλειο, σοφόκλειο και ευριπίδειο λόγο και τις κωμωδίες του Αριστοφάνη. Μια σημαντική συνέργεια Ε.Ο.Τ. και Εθνικού θεάτρου που κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα, ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο παρασταίνοντας τα διαχρονικά έργα των μεγάλων τραγικών προβάλλοντας ταυτόχρονα την σύγχρονη ελληνική καλλιτεχνική δημιουργία και την χώρα μας διεθνώς. Στα τέλη του 20ου αιώνα η αλόγιστη και η ταχεία ανάπτυξη του τουρισμού σε παγκόσμια κλίμακα επέφερε πολλαπλά προβλήματα, με αποτέλεσμα την προώθηση ενός νέου μοντέλου τουριστικής ανάπτυξης βασιζόμενο στις αρχές της αειφόρου/βιώσιμης τουριστικής ανάπτυξης. Πάλι το αρχαίο θέατρο είναι εδώ. Και τον 21ο αιώνα, ενταγμένο στις νέες συνθήκες του τουριστικού γίγνεσθαι και ως έκφανση του πολιτιστικού τουρισμού, συμβάλλει στην περαιτέρω τουριστική ανάπτυξη και προβολή της χώρας στο εξωτερικό, ταξιδεύει, εμπνέει και μεταλαμπαδεύει τα διαχρονικά μηνύματά του- με μια σύγχρονη ματιά - στο εξωτερικό σ’ όλον τον κόσμο.