Συγκριτική μελέτη λειτουργικών ιδιοτήτων πρώτων υλών φυτικής προέλευσης

Abstract

Τα τελευταία χρόνια υπάρχει σημαντικό ενδιαφέρον τόσο για την μελέτη των αντιοξειδωτικών ουσιών, όσο για την ενσωμάτωση τους στην διατροφή του ανθρώπου. Τα αντιοξειδωτικά αποτελούν ουσίες που έχουν την ικανότητα να αλληλοεπιδρούν και να εξουδετερώνουν τις ελεύθερες ρίζες. Η ικανότητα τους αυτή συνεπάγεται με την προστασία από το οξειδωτικό στρες, καθώς και επίσης μπορούν προλαμβάνουν ή να μειώνουν πολλά συμπτώματα ασθενειών που εμφανίζονται στον ανθρώπινο οργανισμό. Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η διερεύνηση της ποσότητας αντιοξειδωτικών που περιέχουν τρία φυτά, συγκεκριμένα ο κράταιγος, ο κίστος και ο σιδερίτης. Δημιουργήθηκαν εκχυλίσματα των παραπάνω βοτάνων και εξετάστηκαν με χρήση των μεθόδων Folin-Ciocalteu για το πολυφαινολικό τους προφίλ και με χρήση των μεθόδων DPPH, ABTS, CUPRAT και FRAP για την αντιοξειδωτική τους ικανότητα. Τα αποτέλεσμα έδειξαν ότι υπήρχαν σημαντικά πιο υψηλές ποσότητες αντιοξειδωτικών στον σιδερίτη, σχεδόν σε όλες τις δοκιμές, ακολουθούμενος από τον κίστο. Ο κράταιγος φαίνεται να δίνει πολύ πιο χαμηλά αποτελέσματα συγκριτικά με τα άλλα δύο βότανα. Τα δεδομένα αυτά μπορούν να αξιοποιηθούν μελλοντικά με την προσθήκη τους σε κάποιο λειτουργικό τρόφιμο που θα αποσκοπεί, μέσω την κατανάλωσης του, σε θετική αποτελέσματα στην υγεία του ανθρώπου.

In recent years there has been considerable interest in the study of antioxidants and their incorporation into the human diet. Antioxidants are substances that have the ability to interact and neutralize free radicals. This ability involves protecting against oxidative stress and preventing or reducing many symptoms of diseases that occur in the human body. The aim of the present study was to investigate the amount of antioxidants contained in three plants, namely Crataegus, Cistus incanus and Sideritis sardica. Extracts of these herbs were prepared and tested using Folin-Ciocalteu methods for their polyphenolic profile and using DPPH, ABTS, CUPRAT and FRAP methods for their antioxidant capacity. The results showed that there were significantly higher amounts of antioxidants in siderite, in almost all tests, followed by Cistus. Crataegus seemed to give much lower results compared to the other two herbs. This data can be exploited in the future by adding them to a functional food that aims to have a positive effect on human’s health through consumption.