Η διάσταση της παρακίνησης μέσω της αξιολόγησης απόδοσης του ανθρωπίνου δυναμικού: η περίπτωση των ΝΠΔΔ

Abstract

Σκοπός της παρούσας έρευνας είναι η εξέταση προσέγγιση και ερμηνεία της διάστασης της παρακίνησης μέσω της αξιολόγησης απόδοσης του ανθρωπίνου δυναμικού και ειδικότερα δια της περίπτωσης των Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου(ΝΠΔΔ). Σε αυτό το πλαίσιο, διενεργήθηκε ποσοτική έρευνα πεδίου με τη χρήση ερωτηματολογίου, το οποίο διανεμήθηκε σε μόνιμους υπαλλήλους ΝΠΔΔ. Η έρευνα έδειξε ότι η παρακίνηση των εργαζομένων είναι σε μεγάλο βαθμό συνδεδεμένη με το χαρακτήρα της κάθε εργασίας καθώς με την ικανοποίηση, που προέρχεται από τις σχέσεις με τους λοιπούς συναδέλφους και με τους προϊσταμένους. Επίσης, η έρευνα ανέδειξε ότι τυχόν αδυναμίες σε θέματα οργάνωσης και διοίκησης ανθρωπίνου δυναμικού στον εκάστοτε οργανισμό επιφέρουν χαμηλά με μέτρια επίπεδα ικανοποίησης των προαναφερόμενων εργαζομένων, αναδεικνύοντας σημαντικές αδυναμίες στα θέματα οργάνωσης και διοίκησης του ανθρωπίνου δυναμικού. Κατόπιν τούτων, πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη βαρύτητα στη βελτίωση των επιπέδων εργασιακής ικανοποίησης, η οποία θα οδηγήσει και σε μεγαλύτερα επίπεδα εργασιακής δέσμευσης. Αναμφίβολα, εφαλτήριο σε αυτή την προσπάθεια μπορεί να αποτελέσει η αξιολόγηση των απόδοσης του ανθρωπίνου δυναμικού με τελικό στόχο τη συνολική αναβάθμιση της ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών των συγκεκριμένων νομικών προσώπων-οργανισμών και με τελικούς αποδέκτες τόσο τους εργαζόμενους όσο και τους συναλλασσόμενους, πολίτες.