Ενισχύοντας τη δημιουργική προσέγγιση της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας μέσω της εφαρμογής θεατρικών τεχνικών: το παράδειγμα της Ελένης του Ευριπίδη στη Γ’ Γυμνασίου

Abstract

Η παρούσα ερευνητική μελέτη εστιάζει στην εφαρμογή των θεατρικών τεχνικών προτάσσοντάς τες ως έναν εναλλακτικό, πιο δημιουργικό τρόπο προσέγγισης της αρχαίας τραγωδίας Ελένη του Ευριπίδη στη Γ’ Γυμνασίου, όπως αποτυπώνεται στις απόψεις και στις αντιλήψεις των εκπαιδευτικών. Πρωταρχική επιδίωξη κατέστη η ανάδειξη της σημασίας των θεατρικών τεχνικών εντός της σχολικής τάξης, ως διδακτικό εργαλείο της μαθησιακής διαδικασίας, πρόσφορο στη δημιουργική σύλληψη και καινοτόμα πρόθεση κάθε εκπαιδευτικού. Συγκεκριμένα, επιχειρήθηκε η καταγραφή των οφελών της εφαρμογής των θεατρικών τεχνικών, οι ανασταλτικοί παράγοντες, που ορθώνονται και ο ρόλος του εκπαιδευτικού μέσα στη δραματική συνθήκη. Ως κατάλληλη μέθοδος για την επίτευξη του ερευνητικού σκοπού επιλέχθηκε η ποιοτική έρευνα, και συγκεκριμένα ακολουθήθηκε η μελέτη περίπτωσης ως η καταλληλότερη ερευνητική προσέγγιση της ποιοτικής έρευνας. Ερευνητικό εργαλείο αποτέλεσε η προσωπική συνέντευξη, που πραγματοποιήθηκε με οχτώ φιλολόγους, με ή χωρίς θεατρική διδακτική εμπειρία, οι οποίοι έχοντας εφαρμόσει θεατρικές τεχνικές στο μάθημα της αρχαίας τραγωδίας, μοιράστηκαν τις σκέψεις και τις εμπειρίες τους. Η θεματική ανάλυση των δεδομένων, που συλλέχθηκαν, ανέδειξαν τις θεατρικές τεχνικές ως μια ενδιαφέρουσα εναλλακτική διδασκαλία του μαθήματος του αρχαίου δράματος. Πράγματι, όλοι οι φιλόλογοι προσέδωσαν στις θεατρικές τεχνικές θετικό πρόσημο, προκρίνοντάς τες ως μέρος της διδασκαλίας της αρχαίας τραγωδίας. Σύμφωνα με την πρόσληψή τους, οι θεατρικές τεχνικές δημιουργούν ένα βιωματικό περιβάλλον μάθησης, ενδυναμώνοντας την ενεργό συμμετοχή των μαθητών, μέσα σε ένα πλαίσιο, όπου ενισχύεται η αυτοεικόνα και η αυτοπεποίθηση τους και καλλιεργείται η ενσυναίσθηση. Ένα τέτοιο θεατροδιδακτικό περιβάλλον ενισχύει τις κοινωνικές δεξιότητες των μαθητών, προκρίνοντας την ομαδικότητα, τη συνεργατική διάθεση και την αποτελεσματική επίλυση προβλημάτων. Ωστόσο, υπογραμμίζουν ορισμένους παράγοντες, που λειτουργούν ανασταλτικά στον εναλλακτικό αυτό τρόπο διδασκαλίας, όπως την έλλειψη χρόνου σε συνδυασμό με την καθημερινή πιεστική εκπαιδευτική πραγματικότητα, την εξεταστική φύση του μαθήματος, την έλλειψη θεατρικής επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών και τις απροσάρμοστες αντιδράσεις ορισμένων μαθητών απέναντι σε μια θεατρική δραστηριότητα. Σε όλα αυτά, ο ρόλος του εκπαιδευτικού έρχεται να λειτουργήσει ως αντίβαρο, εφόσον με την κατάλληλη επιμόρφωση και τη δημιουργική του ματιά, δύναται να κατευθύνει τη διδασκαλία σε όμορφες διαδρομές.