Στάσεις εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης όσον αφορά τη δημιουργία και χρήση κινήτρων σε παιδιά με ΔΕΠ-Υ

Abstract

Η Διαταραχή Ελλειματικής Προσοχής- Υπερκινητικότητας (ΔΕΠ-Υ), αποτελεί μια νευρολογική διαταραχή που επηρεάζει ένα 11% του μαθησιακού πληθυσμού (Krapf, 2017). Τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ λόγω της συμπτωματολογίας της διαταραχής, παρουσιάζουν δυσκολίες σε τομείς που αφορούν την καθημερινότητα τους, καθώς και μαθησιακές δυσκολίες. Για την διευκόλυνση τις μαθησιακής διαδικασίας σε μαθητές με ΔΕΠ-Υ, έχουν προταθεί διάφορες εκπαιδευτικές στρατηγικές/τεχνικές. Τα ανθρώπινα κίνητρα, εσωτερικά και εξωτερικά, είναι αυτά που ωθούν το άτομο σε δράση. Τα εσωτερικά κίνητρα προκύπτουν όταν το άτομο θέλει να προβεί σε μια δραστηριότητα για την ικανοποίηση που λαμβάνει από την ίδια τη δραστηριότητα, ενώ τα εξωτερικά προκύπτουν όταν το άτομο προβαίνει σε μια δράση λόγω εξωτερικών παραγόντων (αμοιβές, έπαινος). Τα κίνητρα θεωρείται ότι αποτελούν βασικό παράγοντα της σχολικής επίδοσης και μάθησης. Τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ βάσει της βιβλιογραφικής ανασκόπησης παρουσιάζουν ελλιπή εκπαιδευτικά κίνητρα, εσωτερικά και εξωτερικά. Για τους λόγους αυτούς κρίνεται σημαντικό να χρησιμοποιούνται διάφορες στρατηγικές/ τεχνικές για την ενίσχυση των εσωτερικών και εξωτερικών κίνητρων, κατά την εκπαιδευτική διαδικασία σε μαθητές με ΔΕΠ-Υ. Τα ελληνικά δεδομένα που εξετάζουν τη χρήση κινήτρων κατά την εκπαίδευση των μαθητών με ΔΕΠ-Υ είναι ελλιπή. Σκοπός της παρούσας εργασίας αποτελεί η ανάδειξη των στάσεων των εκπαιδευτικών, όσον αφορά τη χρήση και τη δημιουργία μαθησιακών κινήτρων, σε παιδιά με ΔΕΠ-Υ. Για τη θεωρητική μελέτη της εργασίας χρησιμοποιήθηκε ελληνική και ξενόγλωσση βιβλιογραφία. Για την εκπόνηση της έρευνας, χρησιμοποιήθηκε Ερωτηματολόγιο μέσω της πλατφόρμας google forms και για την ανάλυση των δεδομένων χρησιμοποιήθηκε το στατιστικό πρόγραμμα SPSS. Από την έρευνα προκύπτει ότι οι μαθητές με ΔΕΠ-Υ δεν κινητοποιούνται επαρκώς μέσα στη τάξη, παρουσιάζουν χαμηλή αυτοπεποίθηση και προτιμούν εύκολες ή ομαδικές δραστηριότητες/εργασίες. Οι εκπαιδευτικοί στο μεγαλύτερο ποσοστό χρησιμοποιούν στρατηγικές και τεχνικές για την ενίσχυση των εσωτερικών και των εξωτερικών κινήτρων των μαθητών με ΔΕΠ-Υ, καθώς θεωρούν αποτελεσματική και σημαντική τη χρήση τους. Μέσα από την παρουσίαση των απόψεων των εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης σχετικά με το προφίλ κινητοποίησης των μαθητών με ΔΕΠ-Υ μέσα στο πλαίσιο της τάξης και των στάσεων τους όσον αφορά τη δημιουργία και χρήση κινήτρων κατά την εκπαίδευση αυτών των μαθητών, η παρούσα εργασία στοχεύει στην ανάδειξη της ανάγκης διεξαγωγής περισσότερων ερευνών στον ελληνικό χώρο σχετικά με τα κίνητρα των μαθητών με ΔΕΠ-Υ και στην εύρεση των πλέον κατάλληλων εκπαιδευτικών στρατηγικών και τεχνικών για την αύξηση των κινήτρων των μαθητών. Επιπρόσθετος στόχος αυτής της έρευνας αποτελεί η υπογράμμιση της σημαντικότητας της μετεκπαίδευσης και εξειδίκευσης των εκπαιδευτικών, γύρω από τη ΔΕΠ-Υ και των διαφόρων τεχνικών και στρατηγικών, για τη διευκόλυνση της μάθησης στους μαθητές αυτούς.