Συμβολή στη μορφομετρία και αναπαραγωγή της ζαβογαρίδας squilla mantis (Linnaeus, 1758) στο Αιγαίο και Ιόνιο πέλαγος

Abstract

Η Squilla mantis (Linnaeus, 1758), γνωστή στον Ελλαδικό χώρο ως ζαβογαρίδα, ανήκει στη τάξη Στοματόποδα. Είναι βενθικοί, θαλάσσιοι σαρκοφάγοι οργανισμοί, που συναντώνται κυρίως σε τροπικά και εύκρατα περιβάλλοντα ανά τον κόσμο (Schram et al, 2013; Antony et al, 2010). Είναι από τα πιο αποτελεσματικά αρπακτικά καρκινοειδή, έχοντας μοναδικές προσαρμογές στη θήρευση (Ahyong & Jarman, 2009). Η ζαβογαρίδα, εμφανίζεται σε ολόκληρη τη Μεσόγειο Θάλασσα κατοικώντας τόσο στις όχθες της θαλάσσιας λεκάνης, όσο και στις παράκτιες περιοχές και στα νησιά (Pipitone & Tymbiolo, 1993; Dounas & Steudel, 1994; Mili et al, 2013). Η αναπαραγωγική περίοδος της ζαβογαρίδας ξεκινά από το χειμώνα μέχρι το τέλος της άνοιξης (Ιανουάριος - Ιούνιος), όταν οι αδένες είναι ενεργοί στα θηλυκά άτομα, αν και η δραστηριότητα των αδένων μπορεί να ξεκινήσει από αρχές Οκτωβρίου (Do Chi, 1975). Σύμφωνα με το FAO (2015) η Squilla mantis (Linnaeus,1758) αποτελεί ένα οικονομικά σημαντικά είδος. Είναι το μοναδικό από τα στοματόποδα που αλιεύεται για εμπορικό ενδιαφέρον στη Μεσόγειο. Η αλιεία της ζαβογαρίδας στην Ελλάδα, πραγματοποιείται κατά τη διάρκεια όλου του χρόνου με εξαίρεση τους μήνες Ιούνιο έως Σεπτέμβρη, όπου απαγορεύεται η αλιεία με μηχανότρατα. Το είδος παρουσιάζει εποχικότητα στην αλιεία, έχοντας υψηλότερη αξία κατά τους χειμερινούς μήνες και χαμηλότερη αξία κατά τους μήνες της άνοιξης (από τον Απρίλιο μέχρι τον Ιούνιο). Σκοπός, της παρούσας εργασίας είναι η μελέτη των μορφολογικών χαρακτήρων και η εκτίμηση της αναπαραγωγής της ζαβογαρίδας στο Αιγαίο και Ιόνιο Πέλαγος.