Αστικοποίηση και ποσοστό κτηνοτροφικού πληθυσμού στην Ελλάδα

Abstract

Αρχικά αναλύεται το φαινόμενο της αστικοποίησης και γίνεται μια ιστορική αναδρομή που ξεκινά με την δημιουργία των κτηνοτροφικών οικισμών κατά τον 18ο αιώνα ,την δημιουργία μονοτεχνικών χωριών, έναν αστικό πυρήνα δίπλα στις οθωμανικές πόλεις και τελικά τη δημιουργία των πρώτων σύγχρονων πόλεων. Μέσα από αυτή την οικιστή εξέλιξη βλέπουμε ταυτόχρονα και την πορεία της εξέλιξης της μορφής της κτηνοτροφίας από τον 18ο αιώνα μέχρι και μετά την ένταξη της Ελλάδας στην Ε.Ε. Στην συνέχεια παρουσιάζονται στοιχεία με τον κτηνοτροφικό πληθυσμό στην Ελλάδα που ασχολείται με τους κλάδους της αιγοπροβατοτροφίας, βοοτροφίας, χοιροτροφίας και πτηνοτροφίας και τέλος αναφερόμαστε στο ενεργό ποσοστό του ελληνικού πληθυσμού που ασχολείται με την κτηνοτροφία .Στην συνέχεια μελετώνται οι λόγοι και οι εξελικτικές διαδικασίες οι οποίες ευθύνονται για την μείωση του κτηνοτροφικού πληθυσμού και την ώθηση του πληθυσμού προς τις μεγαλουπόλεις. Η οικονομική κρίση η οποία ξέσπασε στην Ελλάδα το 2009 έφερε τη χώρα μας σε άσχημη θέση και ένας τομέας που υπέστη μεγάλη ζημιά ήταν ο κτηνοτροφικός τομέας. Αρκετές κτηνοτροφικές επιχειρήσεις έκλεισαν και πολλοί κτηνοτρόφοι δεν είχαν πού να διαθέσουν τα προϊόντα τους ,οι υποχρεώσεις των κτηνοτρόφων απέναντι στο κράτος αυξήθηκαν καθώς έγινε υποχρεωτική και η συνεργασία των κτηνοτρόφων με τους ιδιώτες κτηνιάτρους .Όλοι αυτοί οι παράγοντες διαμορφώνουν το πλαίσιο του φαινομένου της αστικοποίησης και της μείωσης της κτηνοτροφίας στην Ελλάδα. Η αστικοποίηση είναι ένα φαινόμενο που μέσα στο πέρασμα των αιώνων έχει αλλάξει μορφή .Οι πρώτες πόλεις που δημιουργήθηκαν στην Ελλάδα ήταν κοντά στα λιμάνια και λόγω της εξαγωγής των παραγόμενων ελληνικών προϊόντων. Στη σημερινή της μορφή η αστικοποίηση προέρχεται από την μετακίνηση άνεργων κυρίως ατόμων για ανεύρεση εργασίας.