Μοντέρνοι κουήρωες: το drag και η δυναμική του μέσα από θεωρίες για τα φύλα και την ένδυση

Abstract

Για να σας πω την αλήθεια, δε θυμάμαι ακριβώς τι ήταν αυτό που μου έδωσε την έμπνευση να επιλέξω τη συγκεκριμένη θεματική για αυτή την εργασία. Να ήταν κάποιο ομοφοβικό περιστατικό στο λεωφορείο, ένας διάλογος, ένα αγόρι με βαμμένα νύχια, ένα κορίτσι που είχε "ξεχάσει" να ξυρίσει τις τρίχες στη μασχάλη της; Όχι δεν το είχε ξεχάσει, πιστέψτε με. Ίσως να ήταν και όλα μαζί. Ίσως να ήταν εκείνη η drag παράσταση στην Υφανέτ στη Θεσσαλονίκη. Ίσως να ήταν το πλήθος φωτογραφιών που είχα τραβήξει εκείνη τη βραδιά και μετά τις περιεργαζόμουν για μέρες ολόκληρες. Ίσως να ήταν εκείνες οι κόκκινες γόβες. Ίσως να ήταν και το γκλίτερ.

Τι είναι Drag? Σε ένα αρχικό επίπεδο θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι ένας τρόπος να σκεφτούμε όχι μόνο πάνω στο πώς επιτελείται το φύλο, αλλά και πώς αυτό νοηματοδοτείται μέσα από συλλογικούς όρους (Butler, 2004: 216). Και τι εννοούμε όταν μιλάμε για "επιτέλεση"; Αν είχαμε την Judith Butler ως ομότιμη καλεσμένη μας θα μας έλεγε πιθανότατα πως επιτελεστικότητα είναι "εκείνη η επαναληπτική δύναμη του λόγου να παράγει τα φαινόμενα που ρυθμίζει και περιορίζει". Όταν αναφερόμαστε στην έννοια της επιτελεστικότητας, δεν κάνουμε λόγο για μια μοναδική πράξη που χρησιμοποιείται από ένα ήδη συγκροτημένο υποκείμενο, αλλά για έναν από τους ισχυρούς και επίβουλους τρόπους με τους οποίους τα υποκείμενα καλούνται να γίνουν κοινωνικά όντα από διάχυτα κοινωνικά διαμερίσματα. Υπό αυτήν την έννοια, η κοινωνική επιτελεστικότητα είναι ένα κρίσιμο κομμάτι όχι μόνο για το σχηματισμό υποκειμένων, αλλά και για τη συνεχιζόμενη πολιτική αντιπαράθεση και τον ανασχηματισμό τους (Bollen, 1997: 116)

Το drag δε στοχεύει απλώς στο να παράγει ένα ευχάριστο και ανατρεπτικό θέαμα, αλλά να αναπαραστήσει συμβολικά τους τρόπους με τους οποίους η πραγματικότητα αναπαράγεται και αμφισβητείται (Butler, 2004: 218). Πώς είναι δυνατό η πραγματικότητα να αναπαράγεται και να αμφισβητείται συγχρόνως; Η Vergine Santa Frida, μια drag queen από τη Ρουμανία και συμπαρουσιάστρια του “The Private sHIT Show”, δηλώνει ξεκάθαρα, δανειζόμενη μια από τις πιο εμβληματικές ατάκες του RuPaul Andre Charles (αμερικανίδα drag queen, ηθοποιός, μοντέλο, τραγουδίστρια, και τηλεοπτική προσωπικότητα, γνωστή από την τηλεοπτική σειρά "RuPaul's Drag Race"): " "Όλοι γεννιόμαστε γυμνοί και το υπόλοιπο είναι drag"(....) Όλες μας καθημερινά ντυνόμαστε την drag persona μας, παίζουμε ένα χαρακτήρα, φτιαγμένο από το τίποτα από εμάς τις ίδιες, "εμπνευσμένο" από τους γονείς μας, τους παππούδες μας, την κοινωνία, το σχολείο, την αντίληψή μας για τη ζωή, χρησιμοποιούμε κινήσεις που πιθανά είδαμε σε κάποιες ταινίες, ντυνόμαστε ανάλογα με την προσωπικότητά μας ή ίσως εμπνευσμένοι από αυτά που έχουμε δει στο Instagram κάποιου influencer" (Vrăjitoru, 2020). Την πραγματικότητα, τη δική μας πραγματικότητα, την αναπαράγουμε καθημερινά. Και καθημερινά έχουμε τη δυνατότητα να την αμφισβητούμε. Αυτό κάνει το drag. Και πολλά άλλα.