Design out food waste: τα DIY υλικά στο πλαίσιο μιας κυκλικής οικονομίας και ανάπτυξη νέου υλικού από κελύφη καρπών καρυδιού

Abstract

Το ζήτημα της άκριτης εξάντλησης των πρώτων υλών και πόρων από το φυσικό περιβάλλον, με σκοπό την παραγωγή προϊόντων περιορισμένης διάρκειας χρήσης και χωρίς τη δυνατότητα επανάχρησης ή ανακύκλωσης πριν την τελική τους απόρριψη, είναι η αιτία που αναζητήθηκε μια νέα και κυκλική προσέγγιση για την ανάπτυξη της οικονομίας. Η προσέγγιση αυτή στοχεύει στην εξυγίανση του υπάρχοντος συστήματος και φέρνει οικονομικά, κοινωνικά και περιβαλλοντικά οφέλη. Σε αυτό το πλαίσιο, αναπτύχθηκαν μέθοδοι και τακτικές όπως η μέθοδος Design Out Waste, η καινοτόμος σχεδιαστική διαδικασία Material Driven Design, όπως επίσης και η αυξανόμενη τάση για δημιουργία DIY υλικών, ως μια προσπάθεια των σχεδιαστών να αναζητήσουν τρόπους για την αξιοποίηση της ύλης, να κατανοήσουν βαθύτερα την διαδικασία παραγωγής και να έρθουν πιο κοντά με τα προϊόντα που σχεδιάζουν. Τέλος, το πρώτο μέρος της εργασίας αναφέρει την περιβαλλοντική σημασία των αποβλήτων που παράλληλα μπορούν να αποτελέσουν μια νέα πηγή πλούτου. Το δεύτερο μέρος είναι αφιερωμένο στα πέντε βασίλεια-ομάδες των χειροποίητων υλικών και στην ουσιαστική μελέτη παραδειγμάτων περιπτώσεων από κάθε ένα από αυτά. Ιδιαίτερη έκταση προσφέρεται στην κατηγορία υλικών προερχόμενα από αξιοποίηση αποβλήτων, καθώς έχουν τα περισσότερα κοινά χαρακτηριστικά με το νέο υλικό που επιδιώκεται να κατασκευαστεί σε μετέπειτα στάδιο της εργασίας και η καλύτερη γνώση των τεχνικών επεξεργασίας και εφαρμογών τους μπορεί να αποδειχτεί άκρως σημαντική στη συνέχεια. Τέλος, το τρίτο μέρος ασχολείται με την ανάπτυξη ενός νέου υλικού από την πρώτη ύλη που επιλέχθηκε, τα περιβλήματα καρπών καρυδιού. Πρόκειται για έναν καρπό άφθονο στην εγχώρια αγορά με ευρεία κατανάλωση και παράδοση χρόνων καλλιέργειας, ενώ έχει μεγάλη χρήση στη σύγχρονη βιομηχανία τροφίμων και ζαχαροπλαστική, επομένως ο όγκος των συσσωρευμένων περιβλημάτων είναι μεγάλος. Δίνεται λεπτομερής καταγραφή των φάσεων έρευνας, πειραματισμών και ιδεασμού κατά τη διαδικασία, με αναφορά των προκλήσεων και ατυχών δοκιμών μέχρι την εύρεση μιας πετυχημένης λύσης. Στο τελικό κομμάτι, γίνονται μερικές σκέψεις για τη μελλοντική δυνατότητα βελτίωσης του νέου υλικού και προτάσεις εφαρμογής του σε προϊόντα που έχουν να κάνουν με την αποθήκευση ή κατανάλωση τροφίμων.