Νεο νομαδικό υποκείμενο και πολιτικές της αντίστασης

Abstract

Σήμερα, περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη ιστορική περίοδο, η κυκλοφορία αγαθών, ανθρώπων και κεφαλαίου σε συνδυασμό με την επικράτηση του κυβερνοχώρου μεταμορφώνει ριζικά την αντίληψη μας για τον χώρο, τον χρόνο και κατά επέκταση τη σχέση με τον εαυτό και τα σώματά μας. Σε αυτές τις συνθήκες διαρκούς κινητικότητας καλούμαστε να προσαρμοστούμε στα νέα δεδομένα, να γίνουμε υποκείμενα υπό αλλαγή (εν τω γίγνεσθαι), νέο-νομαδικά. Στην ερευνητική αυτή προσπάθεια επιθυμώ να δώσω φωνή και λόγο στις ενσώματες εμπειρίες των ανθρώπων που ζουν μακριά από τον τόπο καταγωγής τους και βιώνουν μετασχηματισμούς στην αίσθηση της ταυτότητας τους (έθνος, φύλο, φυλή, τάξη). Η βιωμένη εμπειρία αποτελεί το σημείο εκκίνησης για την κατανόηση μιας σειράς ζητημάτων γύρω από τη συγκρότηση των νέων ταυτοτήτων. Η σχέση ταυτότητας και τόπου, η ανάδειξη των σχέσεων κοινωνικής εξουσίας και ελέγχου στον χώρο, καθώς και οι δυνατότητες της αυτόνομης δράσης (agency) είναι οι κεντρικοί άξονες που δομούν τα ερευνητικά ερωτήματα. Αντλώντας κυρίως από το θεωρητικό οπλοστάσιο της «νομαδικής θεωρίας» της Rosi Braidotti και των Gilles Deleuze και Felix Guattari επιχειρώ να δημιουργήσω ένα πεδίο διαλόγου, όπου οι ερευνητικές μέθοδοι της ποιοτικής κοινωνικής έρευνας συναντιούνται με σύγχρονες καλλιτεχνικές πρακτικές ώστε να παράξουν νέα σχήματα γνώσης σε μια κατεύθυνση ενδυνάμωσης και κοινωνικής αλλαγής.