Η σχέση μεταξύ περιφερειακής / τουριστικής ανάπτυξης και υδροπλάνων: μελέτη περίπτωσης της Σαμοθράκης

Abstract

Η νησιωτικότητα συνοδεύεται από μια σειρά εγγενών χαρακτηριστικών, τόσο θετικών όσο και αρνητικών, όπως η απομόνωση, το εύθραυστο φυσικό περιβάλλον, η πολύ μικρή ενδοχώρα και οι περιορισμένοι φυσικοί πόροι. Αποτέλεσμα αυτών είναι τα νησιά να παρουσιάζουν υψηλό βαθμό εξάρτησης από τις μεταφορικές υπηρεσίες και τους παρόχους τους και να βρίσκονται σε διαρκή αναζήτηση λύσεων για την βελτίωση της προσβασιμότητας τους. Η πρόσφατη θέσπιση νομοθεσίας για την δημιουργία υδατοδρομίων στην χώρα μας έφερε στο προσκήνιο τα υδροπλάνα και τον ρόλο τον οποίο θα μπορούσαν να διαδραματίσουν στην περιφερειακή και τουριστική ανάπτυξη των νησιών της, και ειδικότερα των μικρότερων σε μέγεθος. Στην παρούσα εργασία εξετάζεται η περίπτωση της Σαμοθράκης, η οποία σήμερα είναι προσβάσιμη αποκλειστικά με ακτοπλοϊκά μέσα, και τους τρόπους με τους οποίους θα μπορούσε η δρομολόγηση υδροπλάνων να συμβάλει στην ανάπτυξη της οικονομίας της, του τουρισμού της και των ανθρώπινων πόρων της με τρόπο βιώσιμο οικονομικά, κοινωνικά και περιβαλλοντικά. Αρχικά γίνεται ανασκόπηση της σχετικής βιβλιογραφίας και αποτύπωση της υφιστάμενης κατάστασης στον τομέα των υδροπλάνων τόσο διεθνώς όσο και στην Ελλάδα. Ακολουθεί ανάλυση της υφιστάμενης κατάστασης της Σαμοθράκης αναφορικά με την οικονομία, τις υποδομές, την προσβασιμότητα και τον τουρισμό. Στην συνέχεια, παρουσιάζονται τα αποτελέσματα της ποιοτικής και της ποσοτικής έρευνας που διενεργήθηκαν στα πλαίσια της εργασίας. Τέλος, παρατίθενται τα γενικότερα συμπεράσματα της εργασίας, βάσει των οποίων προκύπτει ότι τα υδροπλάνα θα μπορούσαν να διαδραματίσουν πολύ σημαντικό ρόλο στην βελτίωση της προσβασιμότητας της Σαμοθράκης και κατ’ επέκταση στην άνοδο του βιοτικού επιπέδου της τοπικής κοινότητας, αποτελώντας ταυτόχρονα μια επένδυση με περιορισμένες απαιτήσεις σε χρηματικό και φυσικό κεφάλαιο.