Υφιστάμενα προγράμματα εκπαίδευσης για την προστασία των πολιτών έναντι κινδύνων από τους σεισμούς

Abstract

Στην παρούσα εργασία γίνεται προσπάθεια ανάδειξης της αναγκαιότητας της προετοιμασίας έναντι των καταστροφών. Βασικός παράγοντας προετοιμασίας είναι η εκπαίδευση πολιτών και αρμοδίων. Για το λόγο αυτό αναδεικνύεται η αναγκαιότητα εκπαίδευσης ευρέως φάσματος ενήλικου πληθυσμού έναντι της σεισμικής επικινδυνότητας, παραθέτοντας ελληνικά και ξένα προγράμματα σχετικής εκπαίδευσης με στόχο την εύκολη πρόσβαση, σύγκριση, μελέτη και αξιοποίηση των τακτικών που χρησιμοποιούν προκειμένου να πετύχουν το στόχο τους. Τα προγράμματα επιλέχθηκαν λόγω του κοινού (ευρέως ή κρίσιμου) στο οποίο απευθύνεται έκαστο και διότι δεν απαιτούν προγενέστερες σχετικές γνώσεις εκ μέρους των εκπαιδευόμενων. Ιδιαίτερα κρίσιμες ομάδες πληθυσμού αποτελούν όσοι θα κληθούν να συνδράμουν σε όλα τα στάδια της καταστροφής, όπως ιατρονοσηλευτικό προσωπικό και τεχνικοί διαφόρων ειδικοτήτων, που για να ανταποκριθούν, ιδίως μετά από την εκδήλωση του καταστροφικού συμβάντος, θα πρέπει να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους κατά το δυνατόν απερίσπαστοι από προσωπικά κωλύματα. Είναι λοιπόν σημαντικό να ανιχνευθεί η ευπάθεια των ιδίων και των οικείων τους, τόσο όσον αφορά τις αμετάβλητες δυσκολίες που θα κληθούν να αντιμετωπίσουν, όσο και όσον αφορά την ετοιμότητά τους έναντι της σεισμικής επικινδυνότητας. Και κατόπιν να προετοιμαστούν όσο το δυνατόν καλύτερα, εκπαιδευόμενοι για την αντιμετώπιση καταστροφικού συμβάντος. Για τον λόγο αυτό διενεργήθηκε έρευνα μέσω ερωτηματολογίου, με ομάδα-στόχο προσωπικό των ΤΟΜΥ και τεχνικούς διαφόρων ειδικοτήτων. Με την έρευνα διερευνήθηκαν παράγοντες αντικειμενικής επικινδυνότητας του περιβάλλοντος των συμμετεχόντων, καθώς και το επίπεδο ετοιμότητας των ερωτώμενων για την αντιμετώπιση της σεισμικής επικινδυνότητας. Τα αποτελέσματα της έρευνας ανέδειξαν την σημαντική ύπαρξη παραγόντων επικινδυνότητας και την αναγκαιότητα της εκπαίδευσης των εργαζομένων της πρώτης γραμμής για την αντιμετώπιση της σεισμικής επικινδυνότητας. Εν τέλει προτείνονται μέθοδοι ενίσχυσης της ανθεκτικότητας τόσο γενικότερα σε επίπεδο κράτους όσο και ειδικότερα για τη συγκεκριμένη ομάδα πληθυσμού.