Μάθηση τριών διαστάσεων και μαθησιακά αποτελέσματα νηπίων: φως, όραση και επικοινωνία

Abstract

Παρόλο που έχουν διεξαχθεί έρευνες σχετικά με τις αντιλήψεις των μαθητών για το φως και την όραση, είναι αρκετά περιορισμένη η έρευνα για τη βελτίωση των αντιλήψεων και των ικανοτήτων των μαθητών μέσω διδακτικών παρεμβάσεων. Επιπλέον, ένα μεγάλο κομμάτι τέτοιου είδους ερευνών αφορά τη δευτεροβάθμια και την τριτοβάθμια εκπαίδευση, εν αντιθέσει με την πρωτοβάθμια εκπαίδευση, όπου η έρευνα εκεί είναι περιορισμένη. Επίσης, απουσιάζουν έρευνες που να στοχεύουν στη μελέτη διδακτικών παρεμβάσεων που βασίζονται στη «μάθηση τριών διαστάσεων» στα μαθησιακά αποτελέσματα των μαθητών για το φως. Η συγκεκριμένη εργασία, αποσκοπεί στη διερεύνηση της συμβολής μιας διδακτικής παρέμβασης που βασίζεται στη «μάθηση τριών διαστάσεων», στην ικανότητα των μαθητών του νηπιαγωγείου να εξηγούν πότε τα αντικείμενα στο σκοτάδι μπορούν να γίνουν ορατά και στην ικανότητά τους να σχεδιάζουν διερευνήσεις για να προσδιορίζουν την επίδραση της τοποθέτησης αντικειμένων από διαφορετικά υλικά στη διαδρομή μιας δέσμης φωτός. Το εκπαιδευτικό υλικό συγκροτήθηκε για τις ανάγκες της παρούσας εργασίας και είχε ως βάση του το διδακτικό μοντέλο της «μάθησης τριών διαστάσεων». Αυτό εφαρμόστηκε σε 10 μαθητές του Νηπιαγωγείου. Ως εργαλείο συλλογής δεδομένων χρησιμοποιήθηκε η συνέντευξη, η οποία διενεργήθηκε στους μαθητές πριν αλλά και μετά τη διδακτική παρέμβαση. Από την ανάλυση των δεδομένων προέκυψε ότι η συγκεκριμένη διδακτική παρέμβαση που στηρίχθηκε στο μοντέλο της «μάθησης τριών διαστάσεων» είχε θετικά μαθησιακά αποτελέσματα που αφορούν στις ικανότητες των μαθητών του νηπιαγωγείου να εξηγούν πότε τα αντικείμενα στο σκοτάδι γίνονται ορατά, καθώς επίσης και να σχεδιάζουν διερευνήσεις για να προσδιορίσουν την επίδραση της τοποθέτησης αντικειμένων από διαφορετικά υλικά στη διαδρομή μιας δέσμης φωτός.