Correlation study of childhood and adolescent obesity with hormonal indicators of stress.

Abstract

Σκοπός: Πολλές μελέτες έχουν προσπαθήσει να αποδείξουν συσχέτιση μεταξύ της παχυσαρκίας και διαφόρων δεικτών στρες, φλεγμονής ή ακόμα και δυσμεταβολισμού σε παιδιά και εφήβους. Σε αυτή την εργασία, έγινε μια προσπάθεια με τη μορφή μετα-ανάλυσης να διαλευκανθεί η ύπαρξη συσχέτισης της παιδικής και εφηβικής παχυσαρκίας και του υπέρβαρου με τέτοιους φυσιολογικούς ή μοριακούς δείκτες και πώς οι δείκτες αυτοί μεταβάλλονται μετά από παρέμβαση στον τρόπο ζωής με τη βοήθεια της διατροφή, της άσκησης, συμπληρωμάτων ή ακόμα και φαρμάκων. Μέθοδος: Από την παρούσα μετα-ανάλυση εξαιρέθηκαν, οι μελέτες παρατήρησης, η μεταναλύσεις, οι αφηγηματικές και συστηματικές ανασκοπήσεις, οι αναφορές περιστατικών (case reports) και οι σειρές περιστατικών (case series). Από τα συνολικά 53 άρθρα, επιλέχθηκαν 11 σύμφωνα με τα ακόλουθα κριτήρια: 1. Παιδιά ή έφηβοι ανεξαρτήτως φύλου, μέσης ηλικίας 18 ετών και κάτω, με παχυσαρκία ή υπέρβαρο, 2. Μελέτες παρέμβασης που εμπεριέχουν σωματική άσκηση ή δίαιτα/διατροφή ή φαρμακευτική αγωγή/συμπληρώματα ή συνδυασμό αυτών, 3. ελεγχόμενες ή μη ελεγχόμενες τυχαιοποιημένες και μη τυχαιοποιημένες μελέτες, δημοσιευμένες στην αγγλική γλώσσα 4. στα αποτελέσματα των μελετών θα πρέπει να συμπεριλαμβάνονται η μέση τιμή και η τυπική απόκλιση (SD) των σωματικών δεικτών στρες, φλεγμονής ή δυσμεταβολισμού. Οι δείκτες φλεγμονής και δυσμεταβολισμού που εξετάστηκαν συνολικά ήταν η γλυκόζη, η ινσουλίνη, ο δείκτης HOMA-IR, η HDL, η LDL, τα τριγλυκερίδια, η αδιπονεκτίνη, η λεπτίνη, η συστολική και διαστολική αρτηριακή πίεση, το CRP, ο TNF-A και η IL-6. Όλες οι αναλύσεις πραγματοποιήθηκαν χρησιμοποιώντας το στατιστικό πρόγραμμά IBM SPSS Statistics Version 28.0.1.0 (142). Το μέγεθος του αποτελέσματος (weight effect) και τα διαστήματα εμπιστοσύνης 95% (95% CI) κάθε μελέτης που συμπεριλήφθηκε υπολογίστηκαν χρησιμοποιώντας στάθμιση αντίστροφης διακύμανσης (inverse variance weighing). Ο αριθμός των ασθενών, η μέση τιμή και η τυπική απόκλιση λήφθηκαν υπόψη για κάθε ομάδα θεραπείας. Συμπέρασμα: H τρέχουσα μετα-ανάλυση παρέχει στοιχεία για την ευεργετική επίδραση της παρέμβασης στον τρόπο ζωής (δίαιτα, άσκηση, συμπληρώματα/φάρμακα) σε παιδιά και εφήβους με υπέρβαρο ή παχυσαρκία. Με σημαντική μείωση του σωματικού λίπους (αν και όχι του ΔΜΣ ή της Περιφέρειας Μέσης), αύξηση των επιπέδων αδιπονεκτίνης, μείωση των επιπέδων ινσουλίνης και της διαστολικής αρτηριακής πίεσης και τάση προς μείωση της λεπτίνης, των επιπέδων γλυκόζης και του δείκτη HOMA-IR, αυτή η μελέτη δείχνει ότι η παρέμβαση στον τρόπο ζωής θα μπορούσε να μειώσει τη συστηματική φλεγμονή και τον δυσμεταβολισμό που σχετίζεται με το υπερβολικό βάρος και την παχυσαρκία στα παιδιά και τους εφήβους.