Ποίηση και κόμικς: η περίπτωση της Έμιλυ Ντίκινσον

Abstract

Δεδομένου ότι οι αναγνώστες των κόμικς έχουν γίνει πιο έμπειροι και δεκτικοί απέναντι σε νεωτερισμούς και αναγνώσεις ανεκτικές σε νέες τεχνοτροπίες, η μορφή αυτής της τέχνης δέχεται συνεχώς καινοτομίες. Αντιστρόφως ανάλογα, η περαιτέρω αναγνωστική επίγνωση και οικειοποίηση του κοινού με νέες μορφές έργων, όπως τα poetry comics, έχουν δημιουργήσει την τάση για διαρκή πειραματισμό από τους δημιουργούς. Κρίνοντας από την ανάλυση κάθε περίπτωσης μελέτης στην παρούσα εργασία θεωρείται ότι η μίξη ποίησης και κόμικς δεν αφορά μόνο σε μία σχέση εμφιλοχώρησης της μίας τέχνης στην άλλη αλλά σε μία αέναη δημιουργική διαδικασία με τεράστιες αισθητικές και αφηγηματικές δυνατότητες. Καθώς η οποιαδήποτε θέση φέρει και μία αντίθεση, αυτό που αποτελεί πρόκληση είναι η επανά-αξιολόγηση των κόμικς μέσα από εναλλακτικές οπτικές του είδους -εν προκειμένω των poetry comics- τόσο σε σχέση με τις αφηγηματικές τεχνικές και τις στυλιστικές καινοτομίες όσο και με την κριτική αυτών από θεωρητικούς του χώρου. Το υβριδικό αυτό είδος τέχνης εκφράζει μία τεράστια γκάμα δημιουργημάτων, που συχνά πειραματίζονται με τη συνύπαρξη ποιητικών τεχνικών, τεχνικών αφήγησης των κόμικς και τη φιλοσοφία των πανοραμικών αφηγήσεων. Τα poetry comics δε φαίνεται να ακολουθούν πάντα την οδό της τέχνης της ακολουθίας (sequential art), παρουσιάζουν καινοτομίες ως προς τη μορφή, το ρυθμό, το ύφος, τις αφηγηματικές τεχνικές και τις δυνατότητες αναγνωστικής πρόσληψης. Εξετάζοντας έξι μελέτες περίπτωσης μετουσιώσεων ποιημάτων της Emily Dickinson, αποδεικνύεται ότι τα poetry comics αποτελούν αντικείμενο ιδιαίτερου αισθητικού και λογοτεχνικού ενδιαφέροντος και αποδεικτικά στοιχεία της ανάγκης για μία εναλλακτική θεώρηση των δυνατοτήτων τόσο της ποίησης όσο και των κόμικς.

Λέξεις- κλειδιά: Κόμικς, ποίηση, ποίηση και κόμικς, poetry comics, καινοτομίες κόμικς, τέχνη της ακολουθίας, μεταφορές ποιημάτων σε μορφή κόμικς, κόμικς και λογοτεχνία, Έμιλυ Ντίκινσον