Απόψεις εκπαιδευτικών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης για τις στρατηγικές βελτίωσης του γραπτού λόγου των μαθητών/τριών με δυσλεξία

Abstract

Στόχος της παρούσας μελέτης είναι να διερευνηθούν οι απόψεις των εκπαιδευτικών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης σχετικά με τις στρατηγικές βελτίωσης του γραπτού λόγου στους μαθητές με δυσλεξία. Στην έρευνα συμμετείχαν 100 καθηγητές δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, 29 άντρες και 71 γυναίκες. Χορηγήθηκε ένα μη σταθμισμένο ερωτηματολόγιο που εξέταζε: 1) τις απόψεις των εκπαιδευτικών σχετικά με τα προβλήματα γραπτού λόγου στους μαθητές με δυσλεξία, 2) τη συχνότητα χρήσης στρατηγικών για τη βελτίωση του γραπτού λόγου και 3) τις απόψεις των εκπαιδευτικών για την αποτελεσματικότητα των στρατηγικών βελτίωσης του γραπτού λόγου. Τα αποτελέσματα της έρευνας επιβεβαιώνουν ότι οι μαθητές με δυσλεξία αντιμετωπίζουν προβλήματα στον γραπτό λόγο. Οι γυναίκες εκπαιδευτικοί φαίνεται να έχουν θετικότερη στάση συγκριτικά με τους άντρες όσον αφορά τη χρήση πρόσθετου υποστηρικτικού και διαφοροποιημένου υλικού στους μαθητές με δυσλεξία. Οι γυναίκες εκπαιδευτικοί και οι εκπαιδευτικοί με επιμόρφωση στην ειδική αγωγή χρησιμοποιούν περισσότερες στρατηγικές για τη βελτίωση του γραπτού λόγου των μαθητών με δυσλεξία. Επιπλέον, οι νεότεροι εκπαιδευτικοί, ηλικίας 25-30 ετών, χρησιμοποιούν συχνότερα στρατηγικές για την ενίσχυση του γραπτού λόγου συγκριτικά με τους εκπαιδευτικούς που ανήκουν σε μεγαλύτερη ηλικιακή ομάδα. Η πιο αποτελεσματική μέθοδος φαίνεται να είναι η εμπλοκή σε δραστηριότητες γραφής ανάλογα με τα ενδιαφέροντα του μαθητή. Οι σαφείς οδηγίες και τα βήματα κατά τη σύνθεση ενός γραπτού κειμένου και η χρήση τεχνολογικών εργαλείων και πολυαισθητηριακών μεθόδων αποτελούν επίσης σημαντικές στρατηγικές. Τέλος, οι απόψεις των εκπαιδευτικών σχετικά με την αποτελεσματικότητα των στρατηγικών δεν επηρεάζονται από το φύλο των εκπαιδευτικών, την ηλικία, την εκπαίδευση, τη συνολική προϋπηρεσία και την επιμόρφωση στην ειδική αγωγή.