Η έκθεση ως θεατρική παράσταση

Abstract

Στην παρούσα εργασία αναζητούνται τα κοινά σημεία που έχει το στήσιμο μιας έκθεσης με μια θεατρική παράσταση. Πέρα από συμπτώσεις ή τυχαία γεγονότα, η σχέση μιας έκθεσης με μια θεατρική παράσταση παρουσιάζει αναλογίες που μπορούν να θεωρηθούν πολύ πιο δομικές: Ένα πρώτο σημείο που μπορεί να εντοπίσει κανείς, είναι ότι στον πυρήνα και των δύο βρίσκεται η αφήγηση, δηλαδή ένας -ή περισσότεροι- καθοδηγητικός άξονας με βάση τον οποίο ξεδιπλώνεται μια πλοκή. Ένα δεύτερο σημείο είναι τα περιβάλλοντα που δημιουργούνται στη μια και την άλλη περίπτωση. Στο θέατρο, αλλά και στις εκθέσεις, πολύ περισσότερο σε σύγχρονες μορφές εκθέσεων, συναντάμε ατμοσφαιρικά, εμβυθιστικά περιβάλλοντα, που απευθύνονται σε όλες τις αισθήσεις του επισκέπτη, στη λογική, στο συναίσθημα και τη φαντασία του, υποστηρίζοντας την αφήγηση. Τέλος, ένα τρίτο σημείο που μπορεί να διακρίνει κανείς στη σύγχρονες εκθέσεις, είναι η στροφή τους στη δράση. Όλο και πιο συχνά μια πληθώρα εκθέσεων αναπτύσσουν μια σειρά διαδραστικών μέσων που προσπαθούν να εμπλέξουν τους επισκέπτες ως ενεργά υποκείμενα. Στις πιο προχωρημένες περιπτώσεις αφήνουν και το αποτύπωμα τους στην έκθεση και με αυτή την έννοια συνδιαμορφώνουν το τελικό της έργο. Από την άλλη, το θέατρο είναι, ούτως ή άλλως, μια συνθήκη υποκειμένων που δρουν, αν και, ακόμη και εδώ, έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον στις σύγχρονες μορφές μεταδραματικού θεάτρου ο τρόπος με τον οποίο η δράση κερδίζει έδαφος εις βάρος της αναπάραστασης. Η συζήτηση πέρι συμμετοχικότητας και ενεργοποίησης του κοινού, βρίσκει έδαφος και στις δύο περιπτώσεις. Οι παραπάνω βασικές υποθέσεις της εργασίας τεκμηριώνονται τόσο μέσα από θεωρητική διερεύνηση όσο και από επιλεγμένα παραδείγματα.