Σύγκριση μελέτη της ρύθμισης της έκφρασης ανοσολογικών γονιδίων μετά από διέγερση με αντιγόνα από τον ιό Nodavirus και από τα βακτήρια Photobacterium damselae subsp. piscicida και Vibrio anguillarum στο λαβράκι και την τσιπούρα

Abstract

Η διατριβή πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια του μεταπτυχιακού διπλώματος ειδίκευσης «Ολοκληρωμένης Διαχείρισης Παράκτιων Περιοχών» του Τμήματος Ωκεανογραφίας και Θαλάσσιων Βιοεπιστημών. Στην διατριβή έχει πραγματοποιηθεί βιβλιογραφική ανασκόπηση σχετικά με την ρύθμιση της έκφρασης των ανοσολογικών γονιδίων μετά από επαφή των ξενιστών με τον ιό nodavirus και τα δύο βακτήρια Phorobacterium damselae subsp. piscicida και L. anguillarum. Παράλληλα μελετήθηκε ο τρόπος πρόκλησης ασθένειας των παραπάνω παθογόνων στο λαβράκι και τη τσιπούρα καθώς οι μέθοδοι αντιμετώπισης της κλινικής συμπτωματολογίας που έχουν καταγραφεί. Συμπερασματικά έχοντας μελετήσει διάφορες βιβλιογραφικές αναφορές σχετικά με τον τρόπο έκφρασης των γονιδίων και των αντιγόνων θα μπορούσε να εξαχθεί το επακόλουθο ότι ανάλογα με το είδος και το όργανο που έχει μελετεθεί ο χρόνος έκφρασης μεταβάλλεται. Όσον αναφορά τις ιντερλευκίνες IL-10, IL-12 p40, p35 και IL-1b έδειξαν αυξητικές εκφραστικές τάσεις μετά από μόλυνση σε λαβράκι με Phdp στον πρόνεφρο και σπλήνα (Nascimento, Pereira, et al., 2007; Pinto et al., 2007) σε διαφορετικά χρονικά σημεία. Ο τρόπος έκφρασης της κυτοκίνης μετά από μόλυνση σε λαβράκια από Phdp προκάλεσε σοβαρές βλάβες στον σπλήνα κάτι που όμως δε παρατηρήθηκε στους ιστούς μετά από μόλυνση με L. anguillarum όπου δεν προκλήθηκαν αλλοιώσεις. Η μόλυνση με Phdp σε λαβράκια άλλαξε την έκφραση των γονιδίων caspace-3-8 και 9 τόσο στο πρόνεφρο όσο και στην σπλήνα με αυξομείωση των χαρακτηριστικών ανάλογα με τον χρόνο που εξετάστηκαν σε κάθε έρευνα (Reis et al., 2007; Reis et al., 2010). Ο τρόπος έκφρασης των ιστονών τους επηρεάστηκε μετά από μόλυνση με τα παθογόνα V. anguillarum και NNV τόσο στο λαβράκι όσο και στην τσιπούρα. Ωστόσο δεν επηρεάστηκε το ίδιο σε όλα τα όργανα που μελετήθηκαν, σε άλλα παρατηρήθηκε υψηλότερη έκφραση του γονιδίου και σε άλλα καμία αλλαγή μετά τη μόλυνση. Αυξητική έκφραση των ανοσορυθμιστικών μορίων που εμπλέκονται σε έμφυτες και επίκτητες αποκρίσεις: τύπος Ι IFN, Mx, IL-1, Cox-2; IL-10, TGF-b, TCRb, CD4, CD8a, IgM, μελετήθηκαν στα μολυσμένα λαβράκια με Nodaviridae. Η αύξηση τους παρατηρήθηκε τόσο σε διαφορετικές χρονικές περιόδους όσο και διαφορετική ποσόστωση (Scapigliati et al., 2010). Η μεταγραφή γονιδίων που σχετίζονται με τις αποκρίσεις IFN, CMC και Β-λεμφοκυττάρων είχε αυξητική τάση στον αμφιβληστροειδή μετά από μόλυνση NNV σε άτομα λαβρακιών σύμφωνα με την έρευνα των Valero et al. (2018). Τα λαβράκια έδειξαν μεγαλύτερη ευπάθεια από ότι οι τσιπούρες κατά τη λοίμωξη προκαλώντας τη θνησιμότητα των μισών ατόμων που χρησιμοποιήθηκαν για το πείραμα μετά την μόλυνση με VNNV (Chaves-Pozo et al., 2012). Η μεταγραφή Mx ήταν πάντοτε ρυθμισμένη στον εγκέφαλο και των δύο ειδών ψαριών. Ενώ η έκφραση του δεν επηρεάστηκε στον πρόνεφρο της τσιπούρας εν αντιθέση με το λαβράκι όπου αυξήθηκε η έκφραση του τις ημέρες επτά και δέκα πέντε. Η μεταγραφή γονιδίων που σχετίζονται με τις αποκρίσεις IFN, CMC και Β-λεμφοκυττάρων είχε αυξητική τάση στον αμφιβληστροειδή μετά από μόλυνση NNV σε άτομα λαβρακιών σύμφωνα με την έρευνα των Valero et al. (2018). Η μελέτη των Moreno et al. (2018) έδειξαν ότι τα RGNNV και SJNNV διέγειραν μια ολοκληρωμένη ανοσοαπόκριση, που περιλαμβάνει την επαγωγή των γονιδίων, IFN-I, ISG-12, ISG-15 και MxA, που σχετίζονται με αμφότερες, έμφυτες και προσαρμοστικές αποκρίσεις στον εγκέφαλο και τον πρόνεφρο στα λαβράκια. Παρατηρήθηκε από τους Poisa- Beiro et al. (2008) η πρώιμη ενεργοποίηση του TNFa και του Il-1b στην τσιπούρα και το λαβράκι στον πρόνεφρο ως γενικευμένη ανταπόκριση κατά της μόλυνσης από ιούς.