Κίνητρα και παραγωγικότητα

Abstract

Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η διερεύνηση της σχέση μεταξύ της παρακίνησης των εργαζομένων και της παραγωγικότητας η οποία είναι μείζονος σημασίας στο σύγχρονο εργασιακό γίγνεσθαι. Η κινητοποίηση αποτελεί μια δυναμική και πολυπαραγοντική έννοια, που σχετίζεται με παράγοντες που αφορούν τον εργαζόμενο και το περιβάλλον. Μέσα από την παρουσίαση των θεωριών των κινήτρων στον χώρο εργασίας και της σχέσης τους με την παραγωγικότητα τονίζεται περεταίρω η συσχέτιση των δύο εννοιών. Στο ερευνητικό μέρος η εργασία στόχευσε στην διερεύνηση της συσχέτισης της θεωρίας της ιεράρχησης των αναγκών και της θεωρίας των παραγόντων υγιεινής και κινήτρων με το τρέχον επίπεδο παραγωγικότητας, όπως αυτό αυτοαξιολογήθηκε από τους εργαζόμενους Από την έρευνα προέκυψε κάλυψη των αναγκών πάνω του μετρίου και για τις δύο θεωρίες. Μεγαλύτερη ήταν η θετική συσχέτιση μεταξύ παραγωγικότητας και των κινήτρων του Maslow και των παραγόντων κινήτρων. Μικρότερη και μη ισχυρή συσχέτιση παρουσίασε η παραγωγικότητα με τους παράγοντες υγιεινής. Τέλος, διαπιστώθηκε ότι, η αύξηση μισθού προβάλει σαν το μεγαλύτερο κίνητρο, ακολουθούμενη από τα μπόνους και το ενδεχόμενο προαγωγής. Τέλος παρουσιάστηκαν οι προτάσεις και περαιτέρω έρευνα και οι περιορισμοί της.