Η τηλεργασία πριν και μετά την υγειονομική κρίση

Abstract

Η παρούσα μελέτη εξετάζει την εξέλιξη της τηλεργασίας κατά τη διάρκεια της υγειονομικής κρίσης και τον τρόπο με τον οποίο επηρεάζει σήμερα άτομα και επιχειρήσεις. Είναι αδιαμφισβήτητο ότι η τηλεργασία δεν αποτελεί μια σύγχρονη μέθοδο εργασίας, αλλά η εξέλιξή της προχωρά αργά σε κάποιους τομείς εργασίας. Η πανδημία της COVID-19 αποτέλεσε τον καταλύτη για την άμεση εφαρμογή της σε πολλούς κλάδους χωρίς την απαραίτητη οργάνωση, εμπειρία και κατάρτιση του ανθρώπινου δυναμικού. Σημαντικό είναι να κατηγοριοποιήσουμε την τηλεργασία για να κατανοήσουμε καλύτερα τις ατομικές ανάγκες και κατευθύνσεις της, να αξιοποιήσουμε τις διαθέσιμες τεχνολογίες πληροφορικής και τηλεπικοινωνιών που εξελίσσονται καθημερινά, καθώς και να αναπτύξουμε νέες καινοτομίες. Με βάση την υπάρχουσα βιβλιογραφία, η τηλεργασία έχει τόσο θετικές όσο και αρνητικές επιδράσεις. Η τηλεργασία συμβάλλει στη μείωση του ενεργειακού αποτυπώματος των εργαζομένων με τον περιορισμό των μετακινήσεων και ταυτόχρονα μειώνει τα λειτουργικά έξοδα μιας επιχείρησης. Η πρόσληψη εργαζομένων από διάφορες χώρες αυξάνει τον ευγενή ανταγωνισμό μεταξύ των εργαζομένων, διασφαλίζει τη συνεχή ανάπτυξη και προωθεί τη δημιουργικότητά τους. Επιπλέον, παρέχει στους εργαζομένους τη δυνατότητα να διαχειρίζονται αποτελεσματικότερα τον χρόνο εργασίας τους. Από την άλλη πλευρά, οι έρευνες δείχνουν αδυναμία συντονισμού και μειωμένη επικοινωνία μεταξύ των εργαζομένων, υψηλά επίπεδα άγχους, φαινόμενα δυσπιστίας, έλλειψη εξοπλισμού και αδιακρισία του ελεύθερου χρόνου από τον χρόνο εργασίας των εργαζομένων. Θέτοντας ως βασικούς στόχους της μελέτης την αποδοτικότητα των εργαζομένων και την αποτελεσματικότητα της τηλεργασίας, πραγματοποιήθηκε έρευνα με τη χρήση ερωτηματολογίου που περιλαμβάνει τις απόψεις και εμπειρίες εργαζομένων που έχουν εργαστεί τουλάχιστον μία φορά με τηλεργασία στο παρελθόν. Στην έρευνα συμμετείχαν 40 εργαζόμενοι. Τα αποτελέσματα αναλύθηκαν με περιγραφική και επαγωγική στατιστική, λαμβάνοντας υπόψη τα εξής κύρια χαρακτηριστικά: φύλο, ηλικία, είδος οικογενείας, τομέας εργασίας, προϋπηρεσία και ενδοεταιρική επικοινωνία. Βάσει αυτών, προέκυψε ότι η παραγωγικότητα των εργαζομένων συνδέεται άμεσα με την ποιότητα της εργασίας τους. Η ευελιξία στον χρόνο εργασίας των εργαζομένων παίζει σημαντικό ρόλο σε αυτήν, καθώς τους επιτρέπει να ικανοποιούν τις προσωπικές τους ανάγκες με μεγαλύτερη ευκολία. Το είδος της οικογένειας φαίνεται να μην επηρεάζει την ποιότητα της εργασίας, αντίθετα με άλλες έρευνες που δείχνουν αρνητικές επιδράσεις στους εργαζομένους που ζουν μόνοι. Σημείωνεται επίσης ότι για τις νεότερες ηλικίες, η τηλεργασία αποτελεί κριτήριο επιλογής θέσης εργασίας, ενώ το αντίθετο συμβαίνει για τους μεγαλύτερης ηλικίας εργαζόμενους. Τα επίπεδα άγχους που εμφανίζουν οι συμμετέχοντες στην έρευνα είναι υψηλά, αλλά αυτό, σύμφωνα με τις απαντήσεις, δεν επηρεάζει την αποδοτικότητά τους. Τέλος, στη χώρα μας, ο εργοδότης φαίνεται να αισθάνεται μεγαλύτερη ασφάλεια όσον αφορά τον έλεγχο των εργαζομένων, τη δημιουργικότητα και την παραγωγικότητά τους όταν εργάζονται δια ζώσης. Επομένως, γίνεται σαφές ότι η επιτυχημένη τηλεργασία συνδέεται άμεσα με την αμοιβαία εμπιστοσύνη μεταξύ εργοδότη και υπαλλήλου.