Η αποτύπωση του ανθρώπινου πόνου και του πάθους στον Ευριπίδη: Ανδρομάχη, Εκάβη, Ιππόλυτος, Μήδεια

Abstract

Η παρούσα διπλωματική εργασία πραγματεύεται την αποτύπωση του ανθρώπινου πόνου και του πάθους σε τέσσερις τραγωδίες του Ευριπίδη, στην Ανδρομάχη, την Εκάβη, τον Ιππόλυτο και τη Μήδεια. Αρχικά, γίνεται μια σύντομη αναφορά στην έννοια του πόνου και του πάθους και στη σχέση των εννοιών αυτών με την αρχαία τραγωδία και ειδικότερα με τα έργα του Ευριπίδη. Έπειτα, παρατίθενται λίγες πληροφορίες σχετικά με τον Ευριπίδη και την εποχή στην οποία έζησε, καθώς οι κοινωνικοπολιτικές συνθήκες της εποχής του τον επηρέασαν σε μεγάλο βαθμό. Ακολουθεί η εξέταση των παραπάνω τραγωδιών μέσα από τις οποίες φανερώνεται πως το ανθρώπινο πάθος αποτελεί κυρίαρχο στοιχείο των έργων του δημιουργού, ο οποίος με ψυχογραφική δεινότητα κατορθώνει να μεταφέρει στους θεατές τις εσωτερικές διεργασίες της ανθρώπινης ψυχής. Επιπλέον, αποτυπώνεται με ενάργεια ο πόνος των ανθρώπων που πάσχουν, συχνά χωρίς να φέρουν καμία ευθύνη γι’ αυτό. Η εργασία ολοκληρώνεται με τη διεξαγωγή χρήσιμων συμπερασμάτων σχετικά με την επιλογή του δημιουργού να αποτυπώσει τις δυο αυτές πτυχές της ανθρώπινης ύπαρξης.