Ατμοσφαιρική ρύπανση στα λιμάνια

Abstract

Ο αντίκτυπος της ναυτιλίας στο περιβάλλον είναι μια αυξανόμενη ανησυχία, προκαλώντας την ανάγκη για ανάπτυξη τεχνολογιών και στρατηγικών για τη μείωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης και των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στον τομέα των θαλάσσιων μεταφορών. Η παρούσα διατριβή διερευνά τις επιπτώσεις της ναυτιλίας στο περιβάλλον και τα μέτρα που μπορούν να ληφθούν για τη μείωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης και των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στον τομέα των θαλάσσιων μεταφορών. Συζητάμε τις διάφορες τεχνολογίες και στρατηγικές που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τον μετριασμό των περιβαλλοντικών επιπτώσεων της ναυτιλίας, όπως η χρήση υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG), πετρελαίου αερίου θαλάσσης (MGO), πλυντήρια, αργός ατμός και ενέργεια από τη ξηρά. Επιπλέον, εξετάζουμε τη σημασία των βιώσιμων πρακτικών στα λιμάνια και αναδεικνύουμε τη μελέτη περίπτωσης του λιμανιού της Ηγουμενίτσας ως μοντέλο για την προώθηση της αειφορίας στον κλάδο. Η διατριβή τονίζει την ανάγκη συνεργασίας της διεθνούς κοινότητας για την ανάπτυξη πολιτικών και κανονισμών που προάγουν βιώσιμες πρακτικές στον τομέα των θαλάσσιων μεταφορών και τον ρόλο του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού (IMO) και της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) από αυτή την άποψη.