Μεθοδολογία μοντελοποίησης εμπιστοσύνης σε κατανεμημένα περιβάλλοντα

Abstract

Οι συσκευές και τα αυτόνομα συστήματα έχουν γίνει αναπόσπαστο μέρος της καθημερινότητας, ενώ τα τελευταία χρόνια παρατηρούνται σημαντικές αλλαγές ώστε να γίνονται όλο και πιο ευφυή και ικανά να συνδέονται με άλλα συστήματα καθώς και να επεξεργάζονται σύνθετες πληροφορίες. Ιδιαίτερα στην περίπτωση των αυτόνομων συστημάτων, είναι ικανά να μαθαίνουν και να προσαρμόζονται με βάση το περιβάλλον και τις αλληλεπιδράσεις τους με άλλα. Αυτό δημιουργεί μια σημαντική πρόκληση για την οικοδόμηση σχέσεων εμπιστοσύνης μεταξύ αυτών. Ακόμα, υπάρχει το ερώτημα για το πώς θα καταδειχθεί η αξιόπιστη κατάσταση ενός συστήματος και πώς αυτή η κατάσταση θα μπορούσε να ποσοτικοποιηθεί με τρόπο που να μπορούν να κατανοήσουν οι συσκευές, οι οποίες δεν έχουν τη φυσική και νοητική ικανότητα να αξιολογούν σχέσεις και κινδύνους όπως οι άνθρωποι. Η παρούσα διπλωματική εργασία εξετάζει τις βασικές αρχές της μοντελοποίησης εμπιστοσύνης και αναλύει τις τρέχουσες πρακτικές στο πεδίο. Μια σημαντική συνεισφορά είναι η ανάπτυξη μιας μεθοδολογίας μοντελοποίησης εμπιστοσύνης, η οποία περιλαμβάνει συγκεκριμένα βήματα για τον ποσοτικό προσδιορισμό της εμπιστοσύνης, τον εντοπισμό οντοτήτων εμπιστοσύνης, την αξιολόγηση των σχέσεων εμπιστοσύνης εντός ενός συστήματος ή ενός δικτύου συσκευών και τον ορισμό κριτηρίων εμπιστοσύνης. Παρέχει επίσης έναν γενικευμένο τύπο για την ποσοτικοποίηση της αξιοπιστίας των συστημάτων. Ακόμη, η εργασία προσδιορίζει πιθανές ιδιότητες εμπιστοσύνης που μπορούν να μετρηθούν σε κάθε σύστημα, λαμβάνοντας υπόψη διάφορες πτυχές όπως η γνώση, η ακεραιότητα, η συμπεριφορά και η εμπειρία άλλων οντοτήτων στο δίκτυο. Η εργασία εξετάζει επίσης τεχνικές παροχής εμπιστοσύνης για τη μέτρηση των ιδιοτήτων αυτών και διερευνά τρεις τεχνικές διαχείρισης εμπιστοσύνης προσαρμοσμένες σε συγκεκριμένες δυνατότητες και απαιτήσεις των συστημάτων για την αποτελεσματικότερη διαχείριση και ποσοτικοποίηση της αξιοπιστίας. Αυτό περιλαμβάνει την εξέταση του τρόπου συλλογής των ιδιοτήτων καθώς και τη διαδικασίας ποσοτικοποίησης σε αποκεντρωμένα δίκτυα και περιβάλλοντα. Συζητά επίσης τους περιορισμούς της προτεινόμενης λύση και καταλήγει με προτάσεις για πιθανές ερευνητικές κατευθύνσεις και μελλοντικές εργασίες.