Επεξεργασία σεντινόνερων σε εργαστηριακές διατάξεις με βιοφορείς και μικροφύκη

Abstract

Τα σεντινόνερα αποθηκεύονται στο κομμάτι της σεντίνας του πλοίου, και αποτελούν μείγμα πολλών επικίνδυνων / επιβλαβών ουσιών. Η φύση τους είναι πολλές φορές άγνωστη και διαφέρει από πλοίο σε πλοίο. Αποτελεί υγρό απόβλητο με υψηλές τιμές φωσφόρου, υψηλού COD και χαμηλού αζώτου, ενώ οι έρευνες γύρω από αυτό δεν είναι ιδιαίτερα εκτεταμένες. Γι’ αυτόν τον λόγο σε αυτήν την εργασία δοκιμάστηκαν δύο μέθοδοι βιολογικής επεξεργασίας, ένα σύστημα MBBR (Σύστημα Κινούμενης Kλίνης με Βιοφορείς) και ένα σύστημα συνεχούς ανάδευσης με μικροφύκη και ειδικότερα το μικροφύκος Chlorella Sorokiniana. Και τα δύο συστήματα επέτυχαν σε σημαντικό βαθμό απομάκρυνση του χημικά απαιτούμενου οξυγόνου (COD), του αμμωνιακού αζώτου (ΝΗ4-Ν) και του ολικού φωσφόρου (TP). Συγκεκριμένα, για το πρώτο σύστημα οι απομακρύνσεις για το COD κυμαινόντουσαν από 80% όταν το σύστημα λειτουργούσε βέλτιστα ως και 15% όταν στο σύστημα υπήρξαν δυσκολίες όπως ήταν η απώλεια βιομάζας, ο αποχρωματισμός των βιοφίλμ, τα χαμηλά επίπεδα αζώτου (χαμηλό ποσοστό υγρών αποβλήτων στο μείγμα τροφοδοσίας) αλλά και κατά την χρήση του υγρού HSYW το οποίο ήταν ιδιαίτερα επιβαρυμένο , για τον φώσφορο από 40% ως και 8%, ενώ για το άζωτο οι απομακρύνσεις ήταν πολύ μεγάλες και όταν το σύστημα λειτουργούσε βέλτιστα ήταν γύρω στο 90%. Το σύστημα με τα μικροφύκη παρουσίαζε μεγάλες απομακρύνσεις για το COD για μεγάλους κύκλους (7 ημερών) επεξεργασίας 95% ενώ για μικρότερους κύκλους (1 ημέρας ) οι απομακρύνσεις ήταν κοντά στο 50% κατά προσέγγιση. Η απομάκρυνση του αζώτου ήταν κατά μέσο όρο ίση με 39%, ενώ για τον φώσφορο ήταν στο 27%. Αξίζει να σημειωθεί ότι το σύστημα με την Chlorella μπορεί να απομακρύνει αποδοτικότερα τους ρύπους, ωστόσο χρειάζεται μεγαλύτερους χρόνους επεξεργασίας