Χωροχρονική μεταβολή του πληθυσμού του δάκου Bactrocera Oleae (Rossi) σε ελαιώνες της νήσου Σάμου

Abstract

Ο δάκος της ελιάς, Bactrocera oleae (Rossi), είναι ένα παράσιτο το οποίο αποτελεί την πιο κοινή απειλή της ελιάς στις Μεσογειακές χώρες και, ως εκ τούτου, τον κυριότερο παράγοντα για τη μείωση της ελαιοπαραγωγής σε αυτές. Η αυξανόμενη μείωση της παραγωγής είναι όχι μόνο ποσοτική αλλά και ποιοτική, με επακόλουθες αρνητικές συνέπειες στην οικονομία, καθώς το ελαιόλαδο είναι το σημαντικότερο ελληνικό αγροτικό προϊόν. Αξιοπρόσεκτο για το δάκο είναι το γεγονός ότι ο πληθυσμός του ποικίλει και διαφοροποιείται ανάλογα με την εποχή και το υψόμετρο και αυτό αποτελεί το βασικό θέμα που θα μελετηθεί στο πλαίσιο της παρούσας εργασίας. Συγκεκριμένα, έγινε μία προσπάθεια καταγραφής του θηλυκού πληθυσμού του δάκου σε χωρικό και χρονικό επίπεδο. Η κυριότερη εποχή της εισβολής και της ανάπτυξης του στα ελαιόδεντρα είναι κατά τους καλοκαιρινούς μήνες και για αυτό οι μετρήσεις που πραγματοποιήθηκαν το 2015 έγιναν από τα μέσα Ιουνίου μέχρι τα τέλη Οκτωβρίου σε περιοχές της νήσου Σάμου. Από την ανάλυση των αποτελεσμάτων παρατηρήθηκαν σημαντικές διαφοροποιήσεις του πληθυσμού ανάλογα με τις υψομετρικές ζώνες. Ειδικότερα, στα μέσα καλοκαιριού παρατηρείται μια αύξηση του πληθυσμού στην πεδινή ζώνη. Τον Σεπτέμβριο, οι μέγιστες τιμές παρατηρούνται σε περιοχές των ορεινών και ημιορεινών ζωνών, ενώ τον Οκτώβριο οι μέγιστες τιμές του πληθυσμού εμφανίζονται στις πεδινές περιοχές. Τέλος, από τις μετρήσεις παρατηρείται μετακίνηση του εντόμου σε όλες τις υψομετρικές ζώνες με τον μεγαλύτερο πληθυσμό να εμφανίζεται στις πεδινές περιοχές.