Ποικιλότητα και αφθονία μικρών θηλαστικών σε διαφορετικά ενδιαιτήματα στη νήσο Λέσβο

Abstract

Η μελέτη των εμεσμάτων (pellet) από αρπακτικά πουλιά όπως η Τυτώ (Tyto alba) παραμένει ένας οικονομικός και σχετικά εύκολος τρόπος συλλογής χρήσιμων δεδομένων που σχετίζονται με την κατανομή και την οικολογία των μικρών θηλαστικών μιας περιοχής. Παράλληλα μέσω της ανάλυσης των εμεσμάτων μπορούν να εξαχθούν συμπέρασμα για την ποιότητα του οικοσυστήματος και τις βιοτικές αλληλεπιδράσεις μεταξύ των ειδών. Η συγκεκριμένη έρευνα εξετάζει την ποικιλότητα των ειδών μικρών θηλαστικών στο νησί της Λέσβου μέσο της ανάλυσης των τροφικών συνηθειών του είδους Tyto alba. Για τον σκοπό αυτό συλλέχθηκαν 168 σύμπηκτα από τέσσερεις διαφορετικές περιοχές του νησιού, τα οποία στην συνέχεια αναλύθηκαν στο εργαστήριο. Από αυτά αναγνωρίσθηκαν συνολικά 411 άτομα λείας, η πλειονότητα των οποίων ανήκαν στην οικογένεια Murinae με ποσοστό 77,6%. Δεύτερη κυριότερη κατηγορία μικρών θηλαστικών ήταν οι μυγαλές (Siricidae) με ποσοστό 21,4% ενώ μόλις το 1% των ατόμων προέρχονταν από πουλιά (Pesseriformes). Υπολογίστηκε επίσης η αριθμητική αφθονία, η συχνότητα εμφάνισης των διαφορετικών ειδών και οι δείκτες ποικιλότητας Shannon και Simpson, ο δείκτης Ισοδιανομής Pielou καθώς και η αλληλοεπικάλυψη με την βοήθεια του δείκτη της Pianka.για κάθε περιοχή μελέτης. Όπως προκύπτει από τα αποτελέσματα η περιοχή του Πολιχνίτου αναδείχθηκε ως η περιοχή με την μεγαλύτερη ποικιλότητα και παράλληλα το μεγαλύτερο ποσοστό εμφάνισης μυγαλόμορφων στα εμέσματα, ενώ αντίθετα η περιοχή της Καλλονής παρουσίασε την μικρότερη ποικιλότητα και παράλληλα το μεγαλύτερο ποσοστό (56%) ατόμων Σκαπτοποντικών (Microtus hartingi). Τέλος, οι κοινότητες μικρών θηλαστικών στην περιοχή του Πάλιου και του Πολιχνίτου παρουσίασαν την μεγαλύτερη αλληλοεπικάλυψης (Ο = 0,86).