Εξερευνώντας τη διαταραχή του μετατραυματικού stress (PTSD) στον Έλληνα ναυτικό με τη συνδρομή της ψηφιακής αφήγησης, καθώς και δημιουργία εκπαιδευτικού υλικού στον ναυτιλιακό τομέα δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης

Abstract

Η Ελλάδα είναι μια χώρα με αδιαμφισβήτητη παράδοση στην ναυτική τέχνη από αρχαιοτάτων χρόνων. Οι κίνδυνοι που θα κληθεί ένας ναυτικός να αντιμετωπίσει μέσα στο πλοίο είναι αρκετοί, άλλοι όμοιοι με ένα οποιοδήποτε εργασιακό περιβάλλον και άλλοι που διαφέρουν αισθητά ως προς την επικινδυνότητα. Ωστόσο, πολλές μεταβλητές, όπως ατυχήματα και γεγονότα που απειλούν την ίδια την ζωή των ναυτικών συμβάλλουν στην ανάπτυξη της διαταραχής του μετατραυματικού στρες και θέτουν σε κίνδυνο το αίσθημα της ασφάλειας. Η ψυχική ανθεκτικότητα, αποτελεί τον πρωταρχικό παράγοντα που εξασφαλίζει την ηρεμία και την ασφάλεια του ναυτικού κατά τη διάρκεια των ταξιδιών. Όλοι οι άνθρωποι χρειάζονται την ανθεκτικότητα, ιδιαίτερα της ψυχής προκειμένου να ανταπεξέλθουν στις δύσκολες συνθήκες της επαγγελματικής τους ζωής στις μέρες μας. Παρόλο που το Ναυτικό επάγγελμα φαντάζει μια επαγγελματική σταδιοδρομία με δυνατότητα εξέλιξης και μεγάλων οικονομικών απολαβών, στην εξίσωση θα πρέπει να συμπεριλάβουμε όχι μόνο την επικινδυνότητα την οποία αντιμετωπίζουν οι Έλληνες ναυτικοί, αλλά και τα ψυχικά κατάλοιπα που αφήνει σε εκείνους. Στην εργασία αυτή πραγματοποιείται μια ενδοσκοπική μελέτη του φαινομένου του μετατραυματικού στρες μέσα από μία ποιοτική μορφή προσεγγίσεως ενός δείγματος 8 Ελλήνων ναυτικών, διερευνάται και αποσαφηνίζεται αν η επίπτωση του μετατραυματικού στρες συνδέεται με την εγκατάλειψη του ναυτικού επαγγέλματος. Επιπρόσθετα, επιχειρείται η μελέτη για την καταλληλότητα του ερευνητικού εργαλείου ως αντικείμενο μελέτης σε προηγούμενο χρόνο από αυτόν της κύριας έρευνας σε μαθητικό πληθυσμό ΕΠΑΛ Ναυτιλιακού Τομέα. Αποσαφηνίζοντας την ευχρηστία του ψηφιακού εργαλείου και την ευκολία με την οποία θα μπορούσε ένα υποκείμενο να δημιουργήσει τεχνικά μια ψηφιακή αφήγηση.