Εργαστήρια δεξιοτήτων και δεξιότητες 21ουαι: απόψεις εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης για την ανάπτυξη δεξιοτήτων σε ζητήματα ψυχικής και συναισθηματικής υγείας – πρόληψης

Abstract

Η παρούσα μελέτη περίπτωσης παρουσιάζει τις απόψεις των εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης σε σχέση με τα εργαστήρια δεξιοτήτων και τον τρόπο ανάπτυξης των κοινωνικών – συναισθηματικών δεξιοτήτων των μαθητών. Μέσα από μια αναλυτική περιγραφή παρουσιάζεται η Ευρωπαϊκή πολιτική για την εκπαίδευση και τις κοινωνικές δεξιότητες, αλλά και οι ερευνητικές προσπάθειες που έχουν γίνει μέχρι τώρα στο εκπαιδευτικό σύστημα, ώστε να βελτιωθούν οι κοινωνικές δεξιότητες των παιδιών στο ελληνικό σχολείο. Σκοπός της έρευνας είναι να αναδείξει την οπτική γωνία των εκπαιδευτικών που εργάζονται στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, οι οποίοι εφαρμόζουν τα εργαστήρια δεξιοτήτων προσπαθώντας να αναπτύξουν τις κοινωνικές και συναισθηματικές δεξιότητες των μαθητών στο σχολείο και να παρουσιάσει τις θέσεις τους και τα σχόλια τους πάνω σε αυτό το θέμα. Για την επίτευξη του στόχου της έρευνας πραγματοποιήθηκαν οκτώ ημιδομημένες συνεντεύξεις με εκπαιδευτικούς από την πρωτοβάθμια εκπαίδευση που δραστηριοποιούνται επαγγελματικά στην Περιφέρεια της Κεντρικής Μακεδονίας. Οι συνεντεύξεις αναλύθηκαν με τη μέθοδο της ανάλυσης περιεχομένου στα πλαίσια της ποιοτικής μεθοδολογίας. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι εκπαιδευτικοί αναγνωρίζουν την αξία καλλιέργειας των κοινωνικών δεξιοτήτων μέσα από την εμπειρία τους στο σχολικό πλαίσιο, κατανοώντας σε πρακτικό επίπεδο τις ποιότητες εκείνες που χαρακτηρίζονται ως κοινωνικές και συναισθηματικές δεξιότητες. Ωστόσο, δεν φαίνεται να έχουν μια ξεκάθαρη εικόνα για την εκπαιδευτική πολιτική που υλοποιείται από το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής σε σχέση με την ανάπτυξη των δεξιοτήτων. Ακόμη, υπάρχει μια ανομοιογένεια ως προς την εμπειρία των εκπαιδευτικών από την εφαρμογή των εργαστηρίων στην πράξη, γεγονός το οποίο αναδεικνύει και την κριτική στάση των εκπαιδευτικών προς αυτόν τον καινοτόμο θεσμό. Οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί συνδέουν τα εργαστήρια κοινωνικών δεξιοτήτων με τα ζητήματα συναισθηματικής υγείας και πρόληψης, κάτι το οποίο θέτει αρκετούς προβληματισμούς σε σχέση με τον τρόπο διεξαγωγής των εργαστηρίων δεξιοτήτων. Τέλος, παρουσιάζονται οι απόψεις των συνεντευξιαζόμενων σε σχέση με τη δυνατότητα των εκπαιδευτικών υπό τις παρούσες συνθήκες να υλοποιήσουν τα εργαστήρια δεξιοτήτων, οι οποίες παρουσιάζουν αρκετές αντιθέσεις μεταξύ τους ανάλογα με το εκπαιδευτικό πλαίσιο στο οποίο εργάζονται και αναδύονται με αυτό τον τρόπο οι ανάγκες των εκπαιδευτικών και οι καθημερινές τους δυσκολίες.