Η χρήση της τεχνητής νοημοσύνης στην εκπαίδευση ατόμων με προβλήματα όρασης: συστηματική βιβλιογραφική ανασκόπηση

Abstract

Η ταχεία ανάπτυξη νέων τεχνολογιών, όπως η τεχνητή νοημοσύνη, αρχίζει σιγά σιγά να δημιουργεί ένα νέο μέλλον στο χώρο της εκπαίδευσης. Ειδικότερα, μπορεί να προσφέρει εξατομίκευση κάνοντας την εκπαίδευση πιο αποτελεσματική και ελκυστική κυρίως για άτομα τα οποία ανήκουν σε πιο ευάλωτες ομάδες όπως είναι τα άτομα με προβλήματα όρασης. Η δυνατότητα προγραμμάτων υψηλού επιπέδου με τη χρήση τεχνητής νοημοσύνης μπορεί να παρέχει προσθέτει υποστήριξη σε μαθητές/τριες που δυσκολεύονται και αντιμετωπίζουν οπτικές αναπηρίες. Σκοπός της παρούσας μελέτης αποτελεί η διερεύνηση του ρόλου και της χρήσης της τεχνητής νοημοσύνης από τα άτομα με προβλήματα όρασης στον τομέα της εκπαίδευσης. Η έρευνα εστιάζει τόσο στα πλεονεκτήματα όσο και στα μειονεκτήματα της χρήσης της τεχνητής νοημοσύνης καθώς και στις δυνατότητες που παρέχει στην συγκεκριμένη πληθυσμιακή ομάδα αλλά και στις προκλήσεις που έχει να αντιμετωπίσει. Η έρευνα εξετάζει τις στάσεις και τις απόψεις των ατόμων με προβλήματα όρασης αλλά και των εκπαιδευτικών αναφορικά με την τεχνητή νοημοσύνη στην εκπαίδευση. Πρόκειται για μία συστηματική βιβλιογραφική ανασκόπηση ελληνικής και ξενόγλωσσης αρθρογραφίας με δείγμα 34 επιστημονικών άρθρων σχετιζόμενα με τον ρόλο της τεχνητής νοημοσύνης στην εκπαίδευση για τα άτομα με προβλήματα όρασης ενώ η θεματική ανάλυση αποτελεί την προσέγγιση ανάλυσης στην οποία βασίζεται η έρευνα. Τα ευρήματα σχετικά με το ρόλο της τεχνητής νοημοσύνης στην εκπαίδευση δείχνουν ότι πρόκειται για σημαντικά εργαλεία τα οποία δημιουργούν ένα προσβάσιμο περιβάλλον εκπαίδευσης, ιδιαίτερα για τα άτομα με προβλήματα όρασης, ενώ η αποδοχή τους από το εκπαιδευτικό προσωπικό είναι ευρείας κλίμακας. Παρόλα αυτά, τα εμπόδια και οι περιορισμοί συνεχίζουν να υφίστανται για την ευρεία εφαρμογή τους. Στην ελληνική εκπαίδευση τόσο η έρευνα όσο και η εφαρμογή της τεχνολογίας της τεχνητής νοημοσύνης είναι συγκεκριμένη και περιορισμένη. Το γενικότερο συμπέρασμα της μελέτης είναι ότι ο ρόλος της τεχνητής νοημοσύνης είναι καταλυτικός για τα παιδιά που αντιμετωπίζουν προβλήματα όρασης και η εφαρμογή της προσδίδει μία ισότιμη ευκαιρία για αυτά τα παιδιά στην εκπαίδευση.