Μελέτη της ανάπτυξης του μικροφύκους Dunaliella sp. που απομονώθηκε από τις αλυκές Καλλονής Λέσβου σε μιξοτροφικές συνθήκες

Abstract

Τα μικροφύκη είναι σημαντικοί φωτοσυνθετικοί οργανισμοί που καλλιεργούνται για ποικίλους λόγους, διαθέτοντας πολλές εμπορικές εφαρμογές. Γι' αυτόν τον λόγο, είναι ζωτικής σημασίας να βελτιστοποιηθεί η παραγωγή τους μέσω της εύρεσης αποτελεσματικότερων μεθόδων καλλιέργειας. Ανάλογα με την πηγή άνθρακα στην καλλιέργεια των μικροφυκών, υπάρχουν τρεις κυρίως μορφές: η αυτοτροφική, η ετεροτροφική και η μιξοτροφική. Η μιξοτροφική καλλιέργεια αποτελεί έναν αποδοτικό τρόπο ανάπτυξης των μικροφυκών, καθώς βοηθά στην αύξηση του ρυθμού ανάπτυξης και της παραγωγής βιομάζας. Υπάρχουν πολλές οργανικές πηγές άνθρακα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν στη μιξοτροφική καλλιέργεια, όπως η γλυκερόλη, η γλυκόζη, η μεθανόλη και άλλες. Στην παρούσα εργασία μελετάται η ανάπτυξη του μικροφύκους Dunaliella sp., που απομονώθηκε από τις Αλυκές Καλλονής Λέσβου, σε μιξοτροφικές συνθήκες. Οι αναλύσεις που εφαρμόστηκαν στις καλλιέργειες ήταν ο προσδιορισμός συγκέντρωσης χλωροφυλλών και ολικών καροτενοειδών, ο προσδιορισμός πρωτεϊνών και η αντιοξειδωτική ικανότητα του συγκεκριμένου μικροφύκους. Πραγματοποιήθηκαν δύο πειράματα καλλιέργειας της Dunaliella sp., οι οποίες περιείχαν τρεις διαφορετικές συγκεντρώσεις γλυκερόλης από τρείς βιολογικές επαναλήψεις η κάθε μία, 0% (control), 0.5% και 2% για το πρώτο πείραμα και 0‰ (control), 0.5‰ και 2‰ για το δεύτερο πείραμα. Προσδιορίστηκε ο ρυθμός ανάπτυξης της καλλιέργειας, η ποσότητα της χλωροφύλλης-α, -β και ολικών καροτενοειδών, η ποσότητα πρωτεϊνών με την μέθοδο Bradford και το ολικό οξειδωτικό δυναμικό των καλλιεργειών με την μέθοδο FRAP. Τα αποτελέσματα των πειραμάτων έδειξαν ότι η παρουσία γλυκερόλης δεν επηρεάζει σημαντικά τον ρυθμό ανάπτυξης των καλλιεργειών Dunaliella sp. Στην ποσότητα χλωροφύλλης-α,-β και ολικών καροτενοειδών, στο πρώτο πείραμα, παρατηρήθηκε ότι οι καλλιέργειες με την μεγαλύτερη συγκέντρωση γλυκερόλης (2%) παρουσίασαν υψηλότερη ποσότητα σε σχέση με το control, ειδικότερα στην τελευταία μέρα του πειράματος. Στο δεύτερο πείραμα, το control παρουσίασε υψηλότερη ποσότητα σε χλωροφύλλη-α και -β σε σχέση με τις συγκεντρώσεις γλυκερόλης (0.5‰ και 2‰), ενώ τα καροτενοειδή εμφάνισαν αυξημένη ποσότητα στις συγκεντρώσεις γλυκερόλης σε σχέση με το control. Κατά τον προσδιορισμό συγκέντρωσης των πρωτεϊνών παρατηρήθηκε ότι οι συγκεντρώσεις της γλυκερόλης (0.5% και 2%) εμφάνισαν υψηλότερη ποσότητα στις καλλιέργειες σε σχέση με το control, ειδικότερα στην τελευταία μέρα του πρώτου πειράματος, ενώ στο δεύτερο πείραμα η συγκέντρωση 0.5‰ παρουσίασε την υψηλότερη ποσότητα. Διαφορές παρατηρήθηκαν και στο ολικό οξειδωτικό δυναμικό των καλλιεργειών με γλυκερόλη σε σχέση με το control, με μεγαλύτερη ποσότητα αντιοξειδωτικών να παρουσιάζει το control.