Culticating eco awareness: σχεδιαστική πρόταση παιχνιδιού για μικρά παιδιά

Abstract

Το παιχνίδι αποτελεί ένα βασικό στοιχείο στη ζωή και την ανάπτυξη του παιδιού. Από την αρχή της ζωής του, το παιδί αλληλοεπιδρά με τον κόσμο γύρω του μέσα από το παιχνίδι. Είτε αυτό αντιλαμβάνεται ως ένα αντικείμενο που αγκαλιάζει και χειρίζεται, είτε ως μια συνολική δραστηριότητα που τον ενθαρρύνει να εξερευνήσει, να δημιουργήσει και να ανακαλύψει τον εαυτό του. Το παιχνίδι δεν είναι απλά ένας τρόπος ψυχαγωγίας, αλλά μια ουσιαστική διαδικασία που συμβάλλει στην προσωπική ανάπτυξη του παιδιού. Αποτελεί λοιπόν ένα από τα βασικά στοιχεία που καθιστά το άτομο ικανό να γνωρίσει τον εαυτό του, τα στοιχεία που το περιβάλλουν και στη συνέχεια να αναπτύξει προσωπικές δεξιότητες και κοινωνικές σχέσεις. Σήμερα, παρατηρούμε ότι οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί δίνουν ιδιαίτερη προσοχή στην επιλογή των παιχνιδιών που παρέχουν στα παιδιά. Όσον αφορά τα υλικά και τον τρόπο με τον οποίο είναι κατασκευασμένα, την ασφάλεια, αλλά κυρίως τα χαρακτηριστικά εκείνα που διαθέτουν ως προς τα ερεθίσματα που παρέχουν στα παιδιά για την ανακάλυψη του κόσμου γύρω τους. Στο πλαίσιο αυτής της διπλωματικής εργασίας γίνεται μια προσπάθεια να ερευνηθεί η Μοντεσσοριανή μέθοδος και η αναπτυξιακή διαδικασία, προκειμένου να αναδειχθούν οι επιμέρους ανάγκες, επιθυμίες και δεξιότητες που το παιδί αναπτύσσει σε κάθε ηλικιακή κατηγορία από 0 έως 6 χρονών. Σε μια βάση παιδοκεντρικού σχεδιασμού, η σχεδιαστική πρόταση - τελικό προϊόν, παρέχει στο παιδί τη δυνατότητα να αλληλοεπιδράσει μαζί του με δημιουργικότητα, έκφραση, φαντασία, συναίσθημα και διαίσθηση. Προκειμένου το παιχνίδι να μπορέσει να ακολουθήσει την σωματική αλλά και πνευματική ανάπτυξη του παιδιού στη διάρκεια αυτών των χρόνων, εξετάζεται το concept «growing with you toy» , όπου το παιχνίδι ως ένα modular αντικείμενο, μπορεί να εξελίσσεται και βοηθάει το παιδί να αναπτύξει τις κινητικές του δεξιότητες σύμφωνα με τις ανάγκες του σε κάθε ηλικιακή κατηγορία. Με αυτόν τον τρόπο, γίνεται μια προσπάθεια να αποφύγουμε την τεράστια παραγωγή πολλών και διαφορετικών παιχνιδιών, που ύστερα από ένα πολύ μικρό χρονικό διάστημα, κι αφού το παιδί «πετύχει» το στόχο του εκάστοτε παιχνιδιού, το αφήνει στην άκρη και αυτό αχρηστεύεται. Ο ίδιος ο κύκλος ζωής λοιπόν του προϊόντος μεγαλώνει και σε συνδυασμό με τη χρήση κατάλληλων υλικών, αποτελεί μια προσπάθεια καλλιέργειας της περιβαλλοντικής συνείδησης τόσο των γονιών, όσο και των παιδιών. Έτσι, το παιχνίδι γίνεται ένας ακόμα τρόπος με τον οποίο το παιδί μπορεί να μάθει και να αναπτύξει μέσω της βιωματικής μάθησης νοοτροπία που σχετίζεται με την αειφορία και θα το συνοδεύσει σε όλη τη ζωή του.