Οδηγός x βίωσης στο κατώφλι της τεχνοεπιστημονικής εποχής ... μια βιωματική προσέγγιση: προβλεψιμότητα, προσαρμοστικότητα και ετοιμότητα για το μέλλον

Abstract

Η προσαρμοστικότητα σχετίζεται με την ικανότητα των έμβιων όντων για επιβίωση. Οι προκλήσεις που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε είναι πολλές και απαιτούν μεγάλη ικανότητα προσαρμογής. Για παράδειγμα η πανδημία, κατέστησε σαφές ότι ο τρόπος ζωής μας δεν είναι δεδομένος. Η επέμβαση που έχουμε προκαλέσει ως είδος στο φυσικό μας περιβάλλον, μας προκαλεί να αντιμετωπίσουμε τις συνέπειες είτε αυτές είναι η ενεργειακή κρίση, η συνεχιζόμενη μόλυνση του πλανήτη, η διατάραξη του κύκλου του νερού, η αποψίλωση των τροπικών δασών και άλλα. Ποιό είναι το μέλλον του πλανήτη; Η τεχνολογική ανάπτυξη καλπάζει και μας φέρνει αντιμέτωπους με την ανθρώπινή μας υπόσταση. Θα μας αντικαταστήσουν τα ρομπότ; Μπορεί η τεχνητή νοημοσύνη να μας εκτοπίσει; Ή ακόμα να ενσωματωθεί στην ζωή μας; Παρόλο που οι συνθήκες ζωής μας είναι καλύτερες από ποτέ, βιώνουμε μεγαλύτερο άγχος και αδυναμία. Μήπως έχουμε χάσει κάτι από τη ζωτική μας ενέργεια κάτι από την ετοιμότητα μας για προσαρμογή; Ποια είναι εκείνα τα στοιχεία που χρειαζόμαστε για να ανταπεξέλθουμε καλύτερα στο άγχος για επιβίωση; Πώς προσαρμοζόμαστε καλύτερα; Όταν μπορούμε να προβλέψουμε. Όλες οι πρόσφατες μελέτες που αφορούν τον εγκέφαλο στον τομέα των νευρο-επιστημών, συνάδουν στο συμπέρασμα ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι καλωδιωμένος για να προβλέπει και όχι για να αντιδρά! Ο τρόπος που παράγει νόημα βασίζεται σε μοτίβα, και προβλέπει βάσει αυτών τι θα συμβεί με σκοπό να προετοιμαστεί. Η πρόκληση είναι να δημιουργήσω έναν οδηγό, ένα ατομικό εργαλείο αυτοβοήθειας που θα ενδυναμώνει την προσαρμοστική ικανότητα και θα μειώνει το στρες προς το αβέβαιο μέλλον. Πιστεύω ότι αυτός ο οδηγός θα υπενθυμίζει ποια είναι τα υλικά εκείνα που έχουν διαχρονικά βοηθήσει τον άνθρωπο στην εξελικτική του πορεία και στην προσαρμοστική του ικανότητα αλλά και επίσης ποια είναι τα στοιχεία αυτά που μας κάνουν να είμαστε «άνθρωποι».