Δημόσιος χώρος και χώρος της γλυπτικής : το παράδειγμα της έκθεσης «Παναθήναια της σύγχρονου γλυπτικής» στο λόφο του Φιλοπάππου (1965) και δημιουργία εικονικής έκθεσης

Abstract

Η παρούσα εφαρμογή πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια μεταπτυχιακής εργασίας στο Μ.Δ.Ε. Πολιτισμική Πληροφορική του Τμήματος Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας και έχει ως στόχο να να αναλύσει και να αναπτύξει το ρόλο που διαδραματίζει η δημόσια γλυπτική ως Τέχνη, ως κοινωνικό φαινόμενο, ως διαμορφωτή αισθητικής, αντιλήψεων, αξιών και ιδεολογιών. Μέσα από το παράδειγμα της έκθεσης που έλαβε χώρα στο λόφο του Φιλοπάππου το 1965 –μία χρονική περίοδος ιστορικά, πολιτικά, κοινωνικά, αλλά και καλλιτεχνικά φορτισμένη- υπό τον τίτλο Παναθήναια της Συγχρόνου Γλυπτικής, επιχείρησα να δω σφαιρικά ζητήματα Τέχνης, ζητήματα χώρου και ζητήματα αστικού περιβάλλοντος. Οι σχέσεις που αναπτύσσονται μεταξύ των παραπάνω ζητημάτων διαχωρίζουν και τα κεφάλαια της εργασίας μέσα από παραδείγματα από Ελλάδα και εξωτερικό, μέσα από απόψεις θεωρητικών διαφορετικών επιστημονικών κλάδων και καλλιτεχνών. Η χρήση πρωτογενών υλικών (αρχεία εφημερίδων, κατάλογοι εκθέσεων) θεωρήθηκε απαραίτητη και παρουσιάζεται, με σκοπό να δοθεί μία αντικειμενική ματιά, αλλά και να περιγραφούν όλες οι συνθήκες και οι κριτικές που συνδέονται με την έκθεση. Η παρούσα μελέτη είναι χωρισμένη σε πέντε κεφάλαια, ενώ συνοδεύεται και από εφαρμογή, σε μία προσπάθεια δημιουργίας ενός εικονικού χώρου και μεταφοράς του θεατή μέσα στην εικονική πραγματικότητα της έκθεσης.