Συνδυασμός Γεωγραφικών Συστημάτων Πληροφοριών και δορυφορικών δεδομένων για την ανίχνευση των τροφικών επιπέδων σε παράκτιες ζώνες: η περίπτωση του Στενού της Μυτιλήνης

Abstract

Η μελέτη του θαλάσσιου ευτροφισμού ως δείκτη ποιότητας των νερών είναι πρωταρχικής σημασίας, ιδιαίτερα σε παράκτιες ζώνες και για την ποσοτικοποίησή του έχουν αναπτυχθεί διάφορες μεθοδολογίες με βασικό στόχο την προσπάθεια συνεκτίμησης της πληροφορίας που προέρχεται από διάφορες παραμέτρους. Στην παρούσα εργασία προτείνονται διάφορες μεθοδολογίες για την εκτίμηση του θαλάσσιου ευτροφισμού σε χωρική κλίμακα και σαν περιοχή μελέτης έχει επιλεγεί το Στενό της Μυτιλήνης, Ν. Λέσβος. Αρχικά προτείνεται μια μεθοδολογία σύνθεσης της χωρικής πληροφορίας που προέρχεται από τρεις παραμέτρους αντιπροσωπευτικές των τροφικών επιπέδων της περιοχής μελέτης με χρήση της υπέρθεσης (overlay), μεθόδου ιδιαίτερα γνωστής και εύκολα προσαρμόσιμης στα πλαίσια ενός Γεωγραφικού Συστήματος Πληροφοριών. Σκοπός είναι η παραγωγή ενός τελικού θεματικού χάρτη ευτροφισμού όπου τα τροφικά επίπεδα (εύτροφο, ισχυρά μεσότροφο, ελαφρώς μεσότροφο, ολιγότροφο) είναι σαφώς οριοθετημένα. Επίσης, χρησιμοποιήθηκαν βαριογράμματα για την ανίχνευση της ανισοτροπίας που παρουσιάζουν στο χώρο οι υπό εξέταση παράμετροι με απώτερο σκοπό την εκτίμηση της χωρικής κατανομής του ευτροφισμού. Χρησιμοποιήθηκαν επίσης δορυφορικά δεδομένα από το δέκτη Landsat-TM σε συνδυασμό με δεδομένα πεδίου για την εκτίμηση των συγκεντρώσεων χλωροφύλλης α, αντιπροσωπευτικής παραμέτρου του ευτροφισμού και σε συνδυασμό με χρήση βαριογραμμάτων ανιχνεύθηκε η χωρική ανισοτροπία του φαινομένου. Τέλος αναφέρονται τα πλεονεκτήματα/μειονεκτήματα της κάθε μεθοδολογίας και η χρησιμότητά τους σε μελέτες παράκτιας διαχείρισης.