Ανάπτυξη πραγματολογικών ικανοτήτων σε παιιδιά με διαταραχή ελλλειμματικής προσοχής-υπερκινητικότητα (ΔΕΠ-Υ) και τυπικά αναπτυσσόμενα παιδιά

Abstract

Η πραγματολογία είναι κλάδος της γλωσσολογίας και έχει σχέση με τη χρήση της γλώσσας. Η σχέση που έχουν τα λεγόμενα σε σχέση με το περιβάλλον στο οποίο εντάσσονται είναι έργο της πραγματολογίας. Τα συστατικά του πραγματολογικού επιπέδου είναι η γλωσσική πράξη, ο διάλογος και η αφήγηση. Η πραγματολογία συνδέεται με τη γλωσσολογία και τη φιλοσοφική παράδοση του πραγματισμού. Μέχρι την σχολική ηλικία ολοκληρώνεται η πρόσκτηση των βασικότερων φωνολογικών, συντακτικών, μορφολογικών και πραγματολογικών γνώσεων από ένα τυπικά αναπτυσσόμενο παιδί. Οι πραγματολογικές ικανότητες είναι η μεταφορά, ο διάλογος και η αφήγηση. Το υπερκινητικό σύνδρομο είναι η αύξηση της κινητικότητας χωρίς σκοπό που το παιδί δεν μπορεί να την ελέγξει. Συνοδεύεται από διάσπαση της προσοχής, αλλά η διάσπαση της προσοχής δεν συνοδεύεται πάντα από καθαυτό υπερκινητικό σύνδρομο (ή δεν είναι εμφανής η υπερκινητικότητα). Έχει διαπιστωθεί ότι τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ παρουσιάζουν περισσότερα προβλήματα στον πραγματολογικό τομέα της γλώσσας σε σύγκριση με τα τυπικά αναπτυσσόμενα παιδιά. Παρόλα αυτά, όπως είδαμε και από την έρευνα μας, υπάρχουν και οι εξαιρέσεις.