Οικονομικές κοινωνικές και πολιτικές αλλαγές στην κεντρική και ανατολική Ευρώπη μετά το 1989 μέσα στο πνεύμα της διεύρυνσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Abstract

Το θέμα της πτυχιακής αυτής εργασίας είναι πολύ ενδιαφέρον καθώς γνωρίζουμε ότι οι χώρες του λεγόμενου ανατολικού μπλόκ αλλάζουν δραματικά από το 1989 και έπειτα. Είναι γνωστό ότι οι χώρες που ελευθερώθηκαν από τα ρωσικά στρατεύματα κατά τη διάρκεια του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου ακολούθησαν ένα πολύ διαφορετικό δρόμο στην πολιτική και την οικονομία από αυτό που ακολούθησε η Ελλάδα και η υπόλοιπη Δυτική Ευρώπη. Στις 4 Απριλίου του 1949 υπογράφεται στην Ουάσιγκτον το Βορειοανατολικό Σύμφωνο. Το Σύμφωνο υπέγραψαν οι Υπουργοί εξωτερικών 12 χωρών: του Βελγίου, της Βρετανίας, της Γαλλίας, της Δανίας, των ΗΠΑ, της Ισλανδίας, της Ιταλίας, του Καναδά, του Λουξεμβούργου, της Νορβηγίας, της Ολλανδίας και της Πορτογαλίας. Το 1952 προσχώρησαν στο ΝΑΤΟ (North Atlantic Treaty Organization) η Ελλάδα και η Τουρκία, το 1952 η Δυτική Γερμανία, το 1982 η Ισπανία και το 1999 η Ουγγαρία, η Πολωνία και η Τσεχία. Σε αυτό ακριβώς το σημείο βλέπουμε πόσο σοβαρό είναι το θέμα μας. Οι τρείς παραπάνω χώρες ανήκαν στο αντίπαλο στρατόπεδο, ήταν μέλη της ΚΟΜΕΚΟΝ, όμως το 1989 με την πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού, κατευθύνονται προς την αντίθετη πλευρά. Πραγματοποιούνται θεμελιακέςαλλαγές στις χώρες της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης. Αλλαγές που έχουν αντίκτυπο στα κοινωνικά στρώματα, στην οικονομία και στην πολιτική. Αυτές τις αλλαγές θα προσπαθήσουμε να εντοπίσουμε και να αναλύσουμε μέσα στα πλαίσια της διεύρυνσης τηςΕυρωπαϊκής Ένωσης. Η Πολωνία, η Τσεχία, η Σλοβακία, η Ρουμανία, η Βουλγαρία και άλλες ανατολικές χώρες στρέφονται προς την Ευρωπαϊκή Ένωση. Εμείς θα δούμε ποιά κατάσταση επικρατούσε στις χώρες αυτές μέχρι σήμερα, και κατά πόσο συγκλίνουν πραγματικά οι κοινωνικές, οι οικονομικές και οι πολιτικές συνθήκες προς Δημοκρατικά πολιτεύματα και προς το ευρωπαϊκό κεκτημένο.