Dance research, choreography and cognitive science: the encounter with the creative process-analysis and proposals for support of the creative choreographic process in dance

Abstract

Το ευρύτερο πλαίσιο της συγκεκριμένης έρευνας είναι ο χορός, η χορογραφία και η γνωστική επιστήμη. Πιο συγκεκριμένα, η εργασία αυτή στρέφεται προς διάφορες κατευθύνσεις ώστε να εξετάσει, να καθορίσει και να αναλύσει τις σύγχρονες χορογραφικές πρακτικές με επιρροή από διάφορους τομείς όπως η γνωστική επιστήμη, η συστημική θεωρία, η θεωρία πολυπλοκότητας, η κυβερνητική και η φιλοσοφία. Η έννοια της χορογραφίας εξετάζεται ως «αισθητική της αλλαγής», μια πρακτική που στρέφεται στην αναγνώριση/ εφαρμογή σχέσεων/συσχετίσεων ή στην αναγνώριση των συνθηκών που επιτρέπουν την ανάδυση νέων σχέσεων. Ο χορογράφος αντιμετωπίζεται ως ενεργός πράκτορας εξέλιξης που εξετάζει μοτίβα και δομές, διαπραγματευόμενος την αλλαγή μέσα στο συνεχώς μεταβαλλόμενο περιβάλλον. Ο στόχος της συγκεκριμένης έρευνας είναι η ανάλυση και μοντελοποίηση της δημιουργικής χορογραφικής διαδικασίας και ο σχεδιασμός προδιαγραφών για ένα επιβοηθητικό εργαλείο για τη δημιουργική χορογραφία. Η ανάλυση βασίστηκε στην παρατήρηση και συμμετοχή ενός χορογραφικού εργαστηρίου 3 μηνών, το Κinitiras Choreography Lab στο Kinitiras Residency Center. Σε μια γενική επισκόπηση, η ανάλυση αυτής της έρευνας ανοίγει τη συζήτηση για τα πιθανά προβλήματα στη δημιουργία χορού και το τι ξέρουμε για τη δημιουργική αξία των διαφορετικών μεθόδων εργασίας. Επιθυμεί να καταλάβει καλύτερα ποιο είναι το κέντρο της προσοχής του χορογράφου σε κάθε στάδιο της δημιουργικής παραγωγής, ποια προβλήματα αντιμετωπίζει κυρίως, πάνω σε τι εργάζεται και πόσο αποδοτικές είναι οι μέθοδοι που χρησιμοποιεί σε σχέση με το στόχο τους. Οι προδιαγραφές που προτείνονται στοχεύουν στην ανάπτυξη ενός βοηθητικού εργαλείου για τον χορογράφο που επιθυμεί να τον ενισχύσει στην εργασία του και όχι να τον αντικαταστήσει. Εν κατακλείδι, η περιοχή της χορογραφίας είναι ένας πλούσιος και εξελισσόμενος χώρος για την έρευνα στη φύση της δημιουργικότητας και μόλις πρόσφατα άρχισε την έρευνα αναφορικά με τη σχέση της με τα διαφορετικά πεδία και κλάδους. Ενδεχομένως και άλλοι, επίσης, θα δουν την αξία της στενής παρατηρητικής και εμπειρικής μελέτης της καλλιτεχνικής δημιουργικότητας.

The wider context of the specific research is dance, choreography and cognitive science. More specifically it is a multi-directional attempt to examine, define and analyze contemporary choreographic practices with contributions from many fields such us cognitive science, systemic theory, complexity theory, cybernetics and philosophy. The concept of choreography is examined as an "aesthetic of change", a practice of setting relations or setting the conditions for those relations to emerge and the choreographer is seen as an active agent of evolution that deals with patterns and structures negotiating intended change within his/her ever-changing environment. The goal of the specific research is the analysis and modelling of the creative choreographic process and the design of guidelines for a supportivetool for creative choreography. The analysis was conducted throughout the observation and participation of a 3 months workshop for professional dance development, Kinitiras Choreography Lab 2011, at Kinitiras Residency Centre. In a general overview, the analysis conducted opens the discussion about possible problematiques in dance creation and what we know about the creative value of different working methods. It wishes to better understand what the centre of attention of the choreographer is in each stage of the creative production, what problems he/she mainly confronts, in what he/she works and how efficient these methods are due to their goal. The guidelines suggested direct towards the development of a tool that aims to assist the choreographer and not to replace him/her. To conclude, the domain of choreography is a rich and evolving arena for research on the nature of creativity and it has just recently begun the inquiry in its relation with different areas. Hopefully others, too, will see the value of close observational and empirical study of artistic creativity and the value of choreography as an aesthetic experience for gaining more knowledge about the self and the world.